Í Hálmstráið Held - Auðn

Lífið er sýki

Ég er við að sökkva

Í lífsins virkisveggja

Hverf ég burt

Þar sem allt og ekkert er

Kemst á þurrt

En handans sýkis biður myrkrið

Lífið er sýki

Við hugans virkisvegg

Lífið er rammt og úti kalt

Þar sem veruleikinn á sér stað

Ég óttast allt

Nýr dagur

Útlit svart

Kaldara í dag en í gær

Læðist að mér grunur sá

Að vonin færist fjær

Ég óttast að ég dróma fái ekki leyst

Lífið er sýki og ég að drukkna

Sökkvandi virkið undan lætur

Í hálmstráið held ég

Og veröld mín grætur

En senn kemur nátt

Lífið sem lék mig svo grátt

Von eftir gef

Og legg aftur augun

Svefninum langa sef

La vie est une maladie

je suis sur le point de couler

Dans les murs de la forteresse de la vie

je disparais

Où tout et rien est

Devient sec

Mais la main des malades implore les ténèbres

La vie est une maladie

Par le mur de la forteresse de l'esprit

La vie est dure et froide dehors

Où la réalité prend place

je crains tout

Nouveau jour

Semble noir

Plus froid aujourd'hui qu'hier

Faufilez-vous sur moi, je soupçonne

Cet espoir va plus loin

J'ai peur que mes rêves ne se réalisent pas

La vie est une maladie et je me noie

Le fort qui coule cède

Dans la paille je pense

Et mon monde pleure

Mais bientôt la nuit vient

La vie qui m'a joué si gris

J'espère donner

Et ferme à nouveau les yeux

Dors longtemps dors