Anlatmalıymış Meğer - Ayna

Dün gece seni gördüm yine

Bembayaz bir yağmur içinde

Bir rüya değil sanki

Gülüyordun gözlerime

Herdamla bir keder

Gözlerimde yaş oldun

Yetti bundan fazlası ölüm

Gelme artık gecelerime

O günlerden bir rüzgar eser

ümitlerim seni terkeder

Senden o bakışları gizler

Kapkaranlık bir keder

Hayatta paylaşmaya değer

Bildiğin bir sır varsa eğer

Haykırıp dağlara taşlara

Anlatmalıymış meğer

...

Dün gece seni gördüm yine

Bembayaz bir yağmur içinde

Bir rüya değil sanki

Gülüyordun gözlerime

Herdamla bir keder

Gözlerimde yaş oldun

Yetti bundan fazlası ölüm

Gelme artık gecelerime

O günlerden bir rüzgar eser

ümitlerim seni terkeder

Senden o bakışları gizler

Kapkaranlık bir keder

Hayatta paylaşmaya değer

Bildiğin bir sır varsa eğer

Haykırıp dağlara taşlara

Anlatmalıymış meğer

...

Artık çıkmıyorum istiklale

Sabah Fatma hanım uyandırıyor.

Helva, ekmek, çay bana onlar bakıyor.

Odanın hali perişan, ben perişan kimse yok işime karışan.

Ara sıra balkona çıkıyorum.

Fesleğenler kuruduğunda ocaktı.

Ben baharı bekliyorum.

Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala.

Gözüm şişelere takılıyor.

Becerebilseydim ne ala.

Bu günlerde böyleyim ben.

Yas denen şiirdeyim.

Bir köşede gülüşün var, sırtımda kanlı bıçağın.

Hiç bir zaman duymayacağın, duysan da anlamayacağın

Bir çığlıkta sana birikiyorum...

Je t'ai revu hier soir

Sous une pluie battante

Ce n'est pas comme un rêve

Tu riais dans mes yeux

C'est toujours un chagrin

Tu es larmoyant à mes yeux

plus qu'assez de morts

Ne viens plus dans mes nuits

Un vent souffle de ces jours

mes espoirs te quittent

te cache ces yeux

Un sombre chagrin

Vaut le partage dans la vie

S'il y a un secret que tu connais

Criez aux montagnes et aux pierres

j'aurais dû dire

...

Je t'ai revu hier soir

Sous une pluie battante

Ce n'est pas comme un rêve

Tu riais dans mes yeux

C'est toujours un chagrin

Tu es larmoyant à mes yeux

plus qu'assez de morts

Ne viens plus dans mes nuits

Un vent souffle de ces jours

mes espoirs te quittent

te cache ces yeux

Un sombre chagrin

Vaut le partage dans la vie

S'il y a un secret que tu connais

Criez aux montagnes et aux pierres

j'aurais dû dire

...

je ne sors plus

Dame Fatma se réveille le matin.

Halva, pain, thé, ils prennent soin de moi.

L'état de la pièce est misérable, je suis misérable, personne n'interfère avec mon travail.

Je sors de temps en temps sur le balcon.

Quand le basilic a séché, il était sur la cuisinière.

J'attends le printemps.

J'ai encore l'espoir que je ne sais pas ce que c'est.

Mes yeux sont sur les bouteilles.

Et si je pouvais.

C'est comme ça que je suis ces jours-ci.

Je suis dans un poème appelé deuil.

Tu as ton sourire dans un coin, ton couteau ensanglanté dans mon dos.

Vous n'entendrez jamais, vous ne comprendrez jamais

J'accumule pour toi en un cri...