Sunntigschind - Burger

I bin es Sunntigschind.

I weis es zwar nümm so gnau,

Win es gsy isch, denn,

Won i’s gmerkt ha, zum erschte Mal.

Wo si mi usglacht hei,

Han i gwüsst: Du steisch zu mir.

U we si nei gseit hei,

Bisch du mit mir dür ds Füür.

U wen i o mängisch ha Päch gha

U ne Zylete Tröim sy y Brüch,

De merken i itz hindedry, genau das isch mys Glück.

Ref.:

Wen es rägnet, de küsst mi der Himel,

Der Sturmwind strycht mir dür d’Haar

U der Näbel, dä leit mir, so sanft, win är cha, sy Zoubermantel aa.

Ja, wen es rägnet, de küsst mi der Himel

U d’Wulche zie mit mir zu dir

U we’s blitzet u donneret, weis i, du dänksch grad a mi — Un i a di.

Du seisch: Es isch hindedry

Geng eifach, es Urteil z’gää.

I wär e Schwindler gsy,

Wenn i hätt gseit, i chönn's eifach so nää.

Eso ym Räge staa

Cha überus unaagnäm sy,

U mi weis es ja,

Mi cha sech ärnschthaft erchelte derby.

Aber nie gspürsch di mee, als we’s wee tuet

U nie gspürsch so guet, dass d’no läbsch

U nie bisch am Himel so nöch wi we’d nass bisch u chläbsch.

Ref.

Du bisch es Sunntigschind

O we d’am Wärchtig uf d’Wält bisch cho.

Du fingsch tuusig Gründ,

Wo bewyse: Es isch eso.

Es chönnt schlimmer sy,

Chönntsch enttüschter sy als d’bisch

U du weisch immer chly:

S’git nüt, wo sälbverständlich isch.

So dräj di emal gäge d’Sunne

U gspür d’Wärmi uf dym Gsicht

U d’Träne funkle wi Perle, we ds Liecht sech drinn bricht.

Ja, wen es rägnet, de küsst di der Himel,

Der Sturmwind strycht dir dür d’Haar

U der Näbel, dä leit dir, so sanft, win är cha, sy Zoubermantel aa.

Ja, wen es rägnet, de küsst di der Himel

U d’Wulche zie mit dir gäg hei.

U we’s blitzet u donneret, blybt der Himel dir tröi, du bisch nid elei.