Ghorbat - Ebi

هیچ تنهاوغریبی

طاغت غربت چشمات و نداره

هر چی دریا رو زمینِ

قد چشمات نمیتونه

ابر بارونی بیاره

وقتی دلگیری و تنها

غربت تمام دنیا

ازدریچهٔ قشنگِ

چشم روشنت میباره

وقتی دلگیری و تنها

غربت تمامِ دنیا

از دریچهٔ قشنگِ

چشمِ روشنت میباره

نمیتونم غریبه باشم

تویِ آیینهٔ چشمات

تو بزار که من بسوزم

مثل شمعی توی شبهات

توی این غروب دلگیرِ جدایی

توی غربتی که همرنگ چشاته

همیشه غبارِ اندوه

روی گلبرگ لباتِ

حرفی داری روی لبهات

اگه آهِ سینه سوزِ

اگه حرفی از غریبی

اگه گرمایِ تموزِ

تو بگو به این شکسته

قصه های بی کسیتو

اضطراب و نگرانیت

حرفایِ دلواپسیتو

حرفای دلواپسیتو

نمیتونم غریبه باشم

توی آیینهٔ چشمات

تو بزار که من بسوزم

مثل شمعی توی شبهات

نمیتونم نمیتونم

نمیتونم نمیتونم

Pas de solitude

La tentation de l'itinérance n'existe pas

Quelle que soit la mer sur terre

La hauteur des yeux ne peut pas

Apportez un nuage pluvieux

Quand frustré et seul

Sans-abrisme du monde entier

D'une belle fenêtre

Tes yeux s'illuminent

Quand frustré et seul

Sans-abrisme du monde entier

D'une belle fenêtre

Tes yeux s'illuminent

Je ne peux pas être un étranger

Dans le miroir de tes yeux

Laisse moi brûler

Comme une bougie dans le doute

En cette déprimante soirée de séparation

Chez un étranger dont les yeux sont de la même couleur

Toujours la poussière du chagrin

Sur les pétales de tes lèvres

Tu as quelque chose sur tes lèvres

Si un soupir de soulagement

Si un mot d'un étranger

Si la chaleur de juillet

Tu dis ça cassé

Contes sans personnalité

Anxiété et inquiétude

Un mot d'inquiétude

Un mot d'inquiétude

Je ne peux pas être un étranger

Dans le miroir de tes yeux

Laisse moi brûler

Comme une bougie dans le doute

je ne peux pas je ne peux pas

je ne peux pas je ne peux pas