Marde Tanha - Farhad, Fereidoon Foroughi

با صدای بی‌صدا

مثه يه کوه، بلند

مثه يه خواب، کوتاه

یه مرد بود، یه مرد

با دستای فقیر

با چشمای محروم

با پاهای خسته

یه مرد بود، یه مرد

شب، با تابوت سياه

نشست توی چشماش

خاموش شد، ستاره

افتاد روی خاک

سايه‌ش هم نمی‌موند

هرگز پشت سرش

غمگين بود و خسته

تنهای تنها

با لب‌های تشنه

به عکس یه چشمه

نرسيد تا ببينه

قطره… قطره

قطره‌ی آب… قطره‌ی آب

در شب بی‌تپش

اين طرف، اون طرف

می‌افتاد تا بشنفه

صدا… صدا

صدای پا… صدای پا

D'une voix silencieuse

Une montagne, haute

Un court rêve

Il y avait un homme, un homme

Avec de mauvaises mains

Aux yeux démunis

Aux jambes fatiguées

Il y avait un homme, un homme

Nuit, avec un cercueil noir

Asseyez-vous dans ses yeux

Tais-toi, étoile

Est tombé par terre

Son ombre ne reste pas non plus

Jamais derrière lui

Il était triste et fatigué

Tout seul

Aux lèvres assoiffées

Contrairement à un ressort

N'est pas venu voir

Guteux

Goutte d'eau آب Goutte d'eau

La nuit

De ce côté, de ce côté

Il est tombé pour être heureux

Son… Son

Des pas… Des pas