Het Dwalende Licht - Heidevolk

In het avondlicht dat door de bladeren valt

Haast een man zich door het oude woud

Volgt het pad naar zijn eigen haard

Voordat de nacht in gaat

De schemer breekt door een schim van vuur

Een helder licht in het avonduur

Verschrikt, verbaasd wijkt de man

Van het pad en van zijn plan

Luister naar de stemmen in de nacht

Hoort de roep in de duisternis

Volg geen schim en wijk niet van het pad

In het uur van het dwaallicht

Het dwalende licht

Ziet hem dwalend in de nacht

Betoverd door het zielenlicht

Verdoold, verloren in een wilde jacht

Blind voor 't gevaar dat voor hem ligt

Het moeras opent zich onder bladergrond

Een angstige schreeuw in de nacht verstomd

Verzwolgen door de aard na een hevige strijd

Verloren, zijn verzet ten spijt

In het ochtendgloren, bij het breken der dag

Als de klokken luiden in het schemerlicht

Herleeft het woud rond het graf

Van de man die voor het dwaallicht zwichte

Nu bij het vallen van de avond

In de schaduw van de bomen

Ontsteekt hij zijn eigen licht

Voor de zielen die tot hem komen

Dans la lumière du soir qui tombe à travers les feuilles

Un homme se précipite à travers la vieille forêt

Suit le chemin de son propre foyer

Avant que la nuit n'entre

Le crépuscule traverse une ombre de feu

Une lumière vive le soir

Surpris, surpris, l'homme s'en va

Du chemin et de son plan

Écoutez les voixdans la nuit

Entendez l'appel dans l'obscurité

Ne suivez aucune ombre et ne vous écartez pas du chemin

À l'heure du feu follet

La lumière vagabonde

Le voit errer dans la nuit

Enchanté par la lumière de l'âme

Perdu, perdu dans une chasse sauvage

Aveuglé par le danger à venir

Le marais s'ouvre sous le feuillage

Un cri anxieux dans la nuit réduit au silence

Englouti par la nature après une bataille féroce

Perdu, malgré sa résistance

A l'aube, au lever du jour

Quand les cloches sonnent dans le crépuscule

Ravive la forêt autour de la tombe

De l'homme qui a cédé au feu follet

Maintenant à la tombée de la nuit

A l'ombre des arbres

Est-ce qu'il allume sa propre lumière ?

Pour les âmes qui viennent à lui