Hej hej hej - Hey

To się w niej rozrasta to się w niej rozsiada

Mości się, napiera masy, zaraz zacznie gryźć

On całkiem gubi się w przedziwnych stanach jej podgorączkowych

Choć zastanawia go ten przypływ ciepła i łagodność w mowie

Ona tej miłości w sonie nie donosi

Ona ten, zarodek szczęścia chce wyskrobać

Póki czas, nim żerdzi żeber nie obsiądą

Motyle, od których pęcznieć jej zacznie brzuch

Nim serce popchnie krew, co plamą się rozleje na poliku

Nim przez źrenicy czerń, przeskoczy iskra, która powie wszystko

Hej hej hej

Il pousse dedans, il se couche dedans

Il applaudit, presse les masses, il va commencer à mordre

Il se perd dans les états bizarres de sa petite fièvre

Bien qu'il soit intrigué par l'élan de chaleur et de douceur de la parole

Elle ne rapporte pas cet amour chez son fils

Elle veut gratter le germe du bonheur

Jusqu'au moment, avant que les côtes des côtes ne s'assoient

Des papillons qui feront gonfler son ventre

Avant que le cœur ne pousse le sang, qui se répand sur la joue

Devant le noir dans la pupille, une étincelle jaillira pour tout dire

Hé hé hé