Żyje się raz - HST

Eminem dostał jobla od nadmiaru pieniędzy

A mnie się pojebało, od ciągłego życia w nędzy

Rok na bezrobociu, ale z własnego wyboru

Wszędzie ciuchy robocze są chujowego koloru

Siedzę sam, czapkę mam, rapuje w kabinie

Płodzę takie teksty, że ich kurwa nie przewiniesz

Młodzi dupczą się po kątach, przy HST na marynie

Latają Ci cycki, dupa poci się w pierzynie

Robię dalej to najlepiej, dalej wali na dekiel

Inni będą marudzić, dam upierdolić se rękę

Nie jestem hip-hopowy i wegetariański

Heavy metalowy, mamy na koszulkach czaszki

A pieniądze nie śmierdzą, jak cygarety z aszki

Skóra i cekiny, czysty hardcorowy maszkiet

Lubie gdy jest heavy, lubię dużo trashu

Lubię bo na koncert idę w byle jakim łachu

Teraz już wiem

Ta płyta będzie bardziej nocą niż dniem

Nie rodzinnym domem, przypomina mi bardziej sień

Odbiera tlen, wszystko co do głowy wpada, spędza tylko z oka sen x2

Nienawiść, nienawiść, tak kocha nienawiść

Ciągle nosi w sobie ją i nie chce jej zabić

Wkłada całą krew, między wersy, a sylaby

Miał styl, ten szczyl, był od bajtla chuderlawy

Eminem a obtenu un emploi grâce à l'argent excédentaire

Et je suis foutu, de vivre constamment dans la pauvreté

Un an au chômage, mais par mon propre choix

Partout les vêtements de travail sont d'une couleur merdique

Je suis assis seul, je porte un chapeau, je rappe dans la cabine

Je génère de tels textes que vous ne pouvez pas les lire putain

Les jeunes baisent dans les coins, avec HST sur la marinade

Tes seins volent, ton cul transpire dans l'édredon

Je continue à faire de mon mieux, ça continue de marteler le couvercle

D'autres vont pleurnicher, je laisserai ma main se foutre

Je ne suis pas hip-hop et végétarien

Heavy metal, on a des crânes sur nos chemises

Et l'argent ne pue pas comme les cigarillos de cendre

Cuir et paillettes, pure mascarade hardcore

Je l'aime lourd, j'aime beaucoup de déchets

J'aime ça parce que je vais à des concerts dans n'importe quel vêtement

Maintenant je sais

Cet album sera plus la nuit que le jour

Pas une maison familiale, ça me rappelle plus un couloir

Il reçoit de l'oxygène, tout ce qui lui vient à l'esprit, ne passe que le sommeil de l'œil x2

Haine, haine, oui amour haine

Il le porte toujours en lui et ne veut pas le tuer

Il met tout son sang entre les lignes et les syllabes

Il avait du style, cette salope, il était maigre comme l'enfer