Sonra Kül Tablasında Yer Arıyorsun - İkiye On Kala

İnsanlar gidiyor, hep eşyalar kalıyor

Bazı cümleler hiçbir anlama gelmiyor

Çırılçıplak hayatın ortasında

Yalnızca soğuktan üşünmüyor

İnsan;

ağlıyor da konuşamıyor

Her şeyi herkese anlatamıyor

Paramparça uykulardan uyanıp

Sonra kül tablasında yer arıyor

Yalan söylüyorlar ya da bilmiyorlar

Öyle her şeye rağmen gülemiyor insan

Yağmurlar içine yağıyor üşüyorsun

Bazen piç gibi ortada kalıyorsun.

Les gens partent, les choses restent toujours

Certaines phrases n'ont aucun sens

Au milieu de la vie nue

Il ne fait pas que froid

Humain;

elle pleure mais ne peut pas parler

Je ne peux pas tout expliquer à tout le monde

Se réveiller d'un sommeil brisé

Puis chercher une place dans le cendrier

Ils mentent ou ils ne savent pas

Vous ne pouvez pas sourire malgré tout.

Il pleut, tu as froid

Parfois, tu es coincé au milieu comme un bâtard.