Tetris - Julia Marcell

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Jestem królewskim matematykiem

Na dworze Mieszka Pustego

Tnę, kombinuję, zaciskam pasy

Byle byle do pierwszego

Jako konstruktor swej rzeczywistości

Robię nawet jak nie robię

Priorytetowo nie cierpię zwłoki

Wyciskam 25 godzin na dobę

Tetris!

Wszystkie swoje sprawy

W głowie wciąż obracam

Główkuję, kombinuję

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Dzięki Ci Panie za przypominanie mi

Filmami o superbohaterach

Że ulice jeszcze

Nie stoją w ogniu

Więc chyba jednak przesadzam

A tymczasem sprytnie

Udaję, że nie czytam

Porad gazetowych psychologów

O tym jak pozytywnie zapomnieć

Że lepiej się poczuć chciałam

I widzę ciągle te same twarze

Medale sobie rozdają

Tak dziarsko im czoła

Błyszczą we fleszach

Tak czule o kontekst dbają

I mam już pewność

Że kiedyś, w przyszłości

Piękny mi dyplom wydadzą

Już świerzbią ich ręce

By pomnik mi stawiać

Za mój nadzwyczajny Highscore

Tetris!

Nie Matrix

Nie Minecraft

Nie Super Mario

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Alors que la propre commande

Je peux te dire mes dents

Château la migraine

Je lève en ton honneur

Vous ne me comprenez pas !

je suis un mathématicien royal

A la cour de Mieszko Pusty

Je coupe, combine, me serre la ceinture

Tout sauf le premier

En tant que constructeur de sa réalité

Je le fais même quand je ne le fais pas

Je déteste le retard en priorité

Je serre 25 heures par jour

Tétris !

Toutes vos affaires

Je continue de tourner dans ma tête

je réfléchis, j'essaie

Alors que la propre commande

Je peux te dire mes dents

Château la migraine

Je lève en ton honneur

Vous ne me comprenez pas !

Merci Seigneur de me rappeler

Films de super-héros

Que les rues encore

Ils ne sont pas en feu

Donc je suppose que j'exagère après tout

Pendant ce temps intelligent

je fais semblant de ne pas lire

Les conseils des psychologues du journal

Comment oublier positivement

Que je voulais me sentir mieux

Et je vois les mêmes visages encore et encore

Ils donnent des médailles

Ils leur font face avec tant d'audace

Ils brillent dans les flashs

Ils se soucient tellement du contexte

Et je suis déjà sûr

Que dans le futur

Ils me donneront un beau diplôme

Leurs mains démangent déjà

Pour ériger un monument pour moi

Pour mon extraordinaire Highscore

Tétris !

Pas la matrice

Pas Minecraft

Pas Super Mario

Alors que la propre commande

Je peux te dire mes dents

Château la migraine

Je lève en ton honneur

Vous ne me comprenez pas !