Replay - K2

Ja pamiętam te dwie cegłówki robiące za słupki

Niewidzialna poprzeczka, szał po bramce z główki

Pamiętam kumpli jak byliśmy drużyną

Ci Canarinhos i ile szyb żeśmy potłukli

Ja pamiętam jaką magię miały wtedy święta

Choinka była w czarodziejską moc zaklęta

To był klimat i była już późna godzina

Ja nie mogłem spać w nocy myśląc o prezentach

To był czas, który chyba płynął jakoś wolniej

Zaraz po reformie, to co wychowało mnie

Ja pamiętam, nie zapomnę, bo chociaż było skromnie

To dało mi masę bogatych wspomnień

I ludzie jakoś częściej się odwiedzali

Ci ludzie nie byli wtedy tak wyobcowani jak dziś

Nawet słońce świeciło trochę cieplej

To było coś, było pięknie, dokąd biegniesz?

Wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji

Ja wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji Nie wiem!

Nie było telefonów, nie było komór

Ale zawsze było komu wyjść z domu

I cieszyć się życiem na betonowej płycie

Tętniło swoim rytmem, teraz dopiero widzę

Jak ono było niezwykłe, niesamowicie

I gdzie to wszystko?

Puste stoi dziś

To boisko na którym organizowano dyskoteki

Z kolei szkoła też była okej

Choć dawało się z niej nogę i szło się do Bistro

Zamykam oczy, po czym robię comeback

Tam gdzie są te cudowne dziewięćdziesiąte lata

Nie zwróci nam żadna rekompensata

Tych ludzi, dni co żywe są ciągle nadal

W nas i chyba gdzieś przepadł

Ten czas, gdy cieplej świeciło słońce padał

Deszcz z nieba, jeszcze pamiętam krople

Śniegi, sople, liście opadające z drzewa

Wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji

Ja wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji Nie wiem!

Stare dobre czasy to nasz prywatny klasyk

Znasz, kojarzysz to masz w pamięci setki twarzy

Te obrazy wspomnień, ten czas i te miejsca

To wszystko jest w nas, jakby ktoś to nakręcał

Nam od gówniarzy, gdzieś w środku, jarzy

Się ta historia sprzed lat, której nic nie skazi

To faktycznie w nas jest i będzie, zaręczam

Jak Wojtek, na zawsze w sercach naszych

Wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji

Ja wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji Nie wiem!

Je me souviens de ces deux briques fonctionnant comme des poteaux

Une barre transversale invisible, un tête à tête de folie

Je me souviens de mes potes quand on était en équipe

Ces Canarinhos et combien de fenêtres nous avons cassé

Je me souviens de la magie de Noël alors

L'arbre de Noël a été enchanté par la magie

C'était l'ambiance et il était déjà tard

Je ne pouvais pas dormir la nuit en pensant aux cadeaux

C'était un temps qui passait en quelque sorte plus lentement

Juste après la réforme, ce qui m'a élevé

Je me souviens, je n'oublierai pas, car même si c'était modeste

Cela m'a donné beaucoup de souvenirs riches

Et d'une manière ou d'une autre, les gens se sont rendus visite plus souvent

Ces gens n'étaient pas aussi aliénés alors qu'ils le sont aujourd'hui

Même le soleil était un peu plus chaud

C'était quelque chose, c'était beau, où cours-tu ?

Je sais, tu te souviens aussi de cette époque

Quand le monde allait en quelque sorte plus lentement

Où court-il aujourd'hui ?

Où ce cours fou de l'existence se termine

Je sais, tu te souviens aussi de cette époque

Quand le monde allait en quelque sorte plus lentement

Où court-il aujourd'hui ?

Où s'arrête cette course folle de l'existence, je ne sais pas !

Il n'y avait pas de téléphones, pas de chambres

Mais il y avait toujours quelqu'un pour quitter la maison

Et profiter de la vie sur une dalle de béton

Il palpitait avec son rythme, je ne peux le voir que maintenant

Comme c'était incroyable, incroyable

Et où est tout ça ?

Il est vide aujourd'hui

C'est une cour de récréation où des discothèques étaient organisées

L'école, par contre, c'était bien aussi

Bien que tu puisses marcher dessus et aller au Bistro

Je ferme les yeux et puis je fais un retour

Où sont les merveilleuses années 90

Aucune indemnité ne nous sera remboursée

Les jours de ces gens sont toujours vivants

En nous et probablement perdu quelque part

Le temps où le soleil brillait plus chaud il pleuvait

Pluie du ciel, je me souviens encore des gouttes

Neige, glaçons, feuilles tombant de l'arbre

Je sais, tu te souviens aussi de cette époque

Quand le monde allait en quelque sorte plus lentement

Où court-il aujourd'hui ?

Où ce cours fou de l'existence se termine

Je sais, tu te souviens aussi de cette époque

Quand le monde allait en quelque sorte plus lentement

Où court-il aujourd'hui ?

Où s'arrête cette course folle de l'existence, je ne sais pas !

The Good Old Times est notre classique privé

Tu sais, tu le sais, tu as des centaines de visages dans ta mémoire

Ces images de souvenirs, cette époque et ces lieux

Tout est à l'intérieur de nous, comme si quelqu'un l'enroulait

Nous sommes de gówniarzy, quelque part au milieu, brillants

Cette histoire d'il y a des années, qui ne sera contaminée par rien

Ceci est et sera en nous, je vous assure

Comme Wojtek, pour toujours dans nos cœurs

Je sais, tu te souviens aussi de cette époque

Quand le monde allait en quelque sorte plus lentement

Où court-il aujourd'hui ?

Où ce cours fou de l'existence se termine

Je sais, tu te souviens aussi de cette époque

Quand le monde allait en quelque sorte plus lentement

Où court-il aujourd'hui ?

Où s'arrête cette course folle de l'existence, je ne sais pas !