İnsanlar - Kalben

Bir, iki, üç, dört milyar

Sekiz, dokuz, onüç

İnsanlar geçer gider aramızdan

Yanımızdan geçer gider

Hatrımı sormadan

Kırılır kalbim usanmadan

Düşer, düşer, düşer

Kırılır kalbim usanmadan

Düşer, düşer

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Dönüşüyor sesler

Onlar şimdi başka şeyler

Anlatır ciğerlerimden, ciğerlerimden

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Bir yalnızlık çalar kapıları teker, teker

Sen rüzgar zannedersin

İçinde bir yalnızlık eser

Kırılır kalbim usanmadan düşer

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Un, deux, trois, quatre milliards

huit, neuf, treize

Les gens nous dépassent

Il passe à côté de nous

sans me demander

Mon coeur se brise sans me fatiguer

tombe, tombe, tombe

Mon coeur se brise sans me fatiguer

tombe, tombe

Oh toujours aussi beau de t'aimer

au même endroit que les autres

Oh, je t'aime toujours si différemment

des autres

Transformer les voix

ce sont d'autres choses maintenant

Ça parle de mes poumons, mes poumons

Oh, je t'aime toujours si différemment

des autres

Oh toujours aussi beau de t'aimer

au même endroit que les autres

Une solitude frappe aux portes une à une

Tu penses que c'est le vent

Un artefact de solitude

Mon cœur est brisé, il tombe sans se fatiguer

Oh, je t'aime toujours si différemment

des autres

Oh toujours aussi beau de t'aimer

au même endroit que les autres