Nie bój się - Kleszcz, Tymek

Kiedy budzi cię strach

Kiedy budzi cię-e-e-e, powiedz nie-e-e-e

Kiedy budzi cię strach

Kiedy budzi cię-e-e-e, powiedz nie-e-e-e-e

Paraliżuje lęk przed nieznanym nie-e-e-e

Powiedz nie-e-e-e-e

Dzień zamienia się w noc

A myśli owiane są mgłą, one są, one są mgłą

Gdy zapuka do drzwi niepewność, nie otwieraj jej, nie-e-e-e-e-e-e

Wielkie oczy ma przeważnie

Do tego pobudza wyobraźnię

A owa wyobraźnia gaśnie

Powodując te złe, te filmy straszne

Dobrze znasz te stany, które powodują, że nie zaśniesz

Stany, które powodują, że gaśnie

Ogień, co właśnie rozpala w tobie marzenie każde

Oops, I did it again, to wyrywa ciebie z wyra

Porywa dobry sen, to zatruwa ci tlen

To zabiera ci dzień, czujesz opad blisko, jaskółka nisko

Kłody pod nogi i deszcz

Ty bierz byka za rogi i wrzeszcz

Z całej siły mocno, głośniej

Głośno tak, by usłyszał cię cały kosmos

Stumilowe kroki robiłem, nawet nie

Wiedząc, kiedy ta noc zamienia się w dzień

Zabijałem ten dzień, szansę nadziei

Że ten dopadnie mnie w mojej przestrzeni

Ciemno i jasno, nie boję się zgasnąć, przyparty do muru, niechęć

Obracam w chęci odzyskania jasności umysłu

Od muru odbijam se fresz

Nie starczy, by las rąk dał mi energię, staję się wilkiem od bycia ofiarą

Mam swoją twierdzę, karmię ją prawdą

Ostrze na krtani nazywam przesadą

Wyjście jest zawsze, cokolwiek się działo

Cokolwiek się dzieje, cokolwiek nastało

Zawsze z tą wiarą, zawsze z tą wiarą, gdy rano piję tą kawę białą

Nawet kiedy ten świt przysparza tobie łez

Nawet kiedy ten świt przysparza tobie ból

Ty nie bój, nie bój, nie bój, nie bój się, nie bój się, nie bój się, nie bój

Nawet kiedy ten świt przysparza tobie łez

Nawet kiedy ten świt przysparza tobie ból

Ty nie bój, nie bój, nie bój, nie bój się, nie bój się, nie bój się, nie bój

Quand tu crains

Quand il te réveille, dis non-e-e-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o's

Quand tu crains

Quand il te réveille, dis non-e-e-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o's

Paralyse la peur du non-e-e inconnu

Dis non-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o

Le jour se transforme en nuit

Et les pensées sont enveloppées de brouillard, elles le sont, elles sont le brouillard

Quand l'incertitude frappe à la porte, ne l'ouvrez pas, non-o-o-o-o-o-o

Surtout ses yeux sont grands

De plus, il stimule l'imagination

Et cette imagination s'éteint

Causant le mal, ces films horribles

Vous connaissez bien les états qui vous empêchent de vous endormir

Conditions qui le font sortir

Le feu qui allume chacun de tes rêves

Oups, je l'ai encore fait, ça te déchire

Ça prend une bonne nuit de sommeil, ça empoisonne ton oxygène

Ça prend ta journée, tu sens les précipitations se refermer, avaler bas

Bûches sous les pieds et la pluie

Tu prends le taureau par les cornes et tu cries

De toutes mes forces, fort, plus fort

Fort pour que tout le cosmos puisse t'entendre

J'ai fait des pas de cent milles, même pas

Savoir quand cette nuit se transforme en jour

J'ai tué le jour, une chance pour l'espoir

Que celui-ci m'amènera dans mon espace

Sombre et clair, j'ai pas peur de sortir, adossé au mur, réticence

Je tourne dans la volonté de retrouver la clarté d'esprit

Je rebondis sur le mur

Il ne suffit pas qu'une forêt de mains me donne de l'énergie, je deviens loup d'être victime

J'ai ma forteresse, je la nourris de la vérité

J'appelle la lame sur le larynx une exagération

Il y a toujours une issue, quoi qu'il arrive

Quoi qu'il arrive, quoi qu'il arrive

Toujours avec cette foi, toujours avec cette foi, quand je bois ce café blanc le matin

Même quand cette aube t'apporte des larmes

Même quand cette aube te blesse

N'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur

Même quand cette aube t'apporte des larmes

Même quand cette aube te blesse

N'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur, n'ayez pas peur