Panahandeh (Refugee) - Kourosh Yaghmaei

وقتی که آسمون شهر سقف کوتاهی باشه

خوش ترین لحظه هامون گذر آهی باشه

با چه شوقی ما به شب وعده فردا رو بدیم

راز رودی که نرفت رو به دریا رو بگیم

توی باغچه گل نمونده همه فصلها پاییزه

تا میاد اسم بهار همه برگها میریزه

پر پروانه شعرم توی آخرین غزل سوخت

پای شب مفتاد و غمگین چشماشو به دست من دوخت

پای دیوار شکسته واسه این مردم دلتنگ بزنم ساز

نه یه شعری نه یه آهنگ همه دلتنگ همه دلتنگ

نه یه شوقی به گلهای رنگ پریده بزنم رنگ…

وقتی که آسمون شهر سقف کوتاهی باشه

خوش ترین لحظه هامون گذر آهی باشه

با چه شوقی ما به شب وعده فردا رو بدیم

شب تار و بی چراغ کوره راهی رو بریم

توی باغچه گل نمونده همه فصلها پاییزه

تا میاد اسم بهار همه برگها میریزه

پر پروانه شعرم توی آخرین غزل سوخت

پای شب مفتاد و غمگین چشماشو به دست من دوخت

نه دیگه شوقی نمونده واسه این مردم دلتنگ بزنم ساز

نه یه شعری نه یه آهنگ همه دلتنگ همه دلتنگ

نه یه شوقی به گلهای رنگ پریده بزنم رنگ…

Quand le ciel de la ville est un toit court

Que notre plus beau moment passe

Avec quelle impatience nous promettons demain à la nuit

Disons le secret de la rivière qui n'est pas allée à la mer

Dans le jardin fleuri, toutes les saisons sont l'automne

Au moment où le printemps arrive, toutes les feuilles tomberont

Le papillon de mon poème a été brûlé dans le dernier sonnet

Au bout de la nuit, il a fixé ma main avec des yeux tristes et tristes

Au pied du mur brisé, ces gens me manquent

Pas un poème, pas une chanson, tout le monde manque à tout le monde

Je ne veux pas colorer les fleurs pâles...

Quand le ciel de la ville est un toit court

Que notre plus beau moment passe

Avec quelle impatience nous promettons demain à la nuit

Allons sur une route dans la nuit noire sans lampe

Dans le jardin fleuri, toutes les saisons sont l'automne

Au moment où le printemps arrive, toutes les feuilles tomberont

Le papillon de mon poème a été brûlé dans le dernier sonnet

Au bout de la nuit, il a fixé ma main avec des yeux tristes et tristes

Non, je ne veux plus manquer ces gens

Pas un poème, pas une chanson, tout le monde manque à tout le monde

Je ne veux pas colorer les fleurs pâles...