Keçən Sevda - Manana Japaridze

Səndən qalan bu həsrəti ovuda bilmirəm

Ürəyim qaçır dalınca, qayıda bilmirəm

Şam kimi söndü o günlə, yanmaz bir daha

Odlu bir sevda yaşandı, keçdi, dönməz bir daha

Yanmaz bir daha…

Dönməz bir daha…

Hardan gəlib çıxdı tənhalıq yenə

Hardan, nə oldu mənə?

Bəlkə də bu sevdanı çox gördü Yaradan

Çox gördü mənə

Ömrüm — günüm, özüm mənim

(Həyatım bu sevgi)

Fikrim, hissim sözüm mənim

Nağıla dönən məhəbbət məni çağırır

Yolumu kəsir bu həsrət, nəfəsi ağır

Bir ömür rahat keçərmi ümid olmasa?

Sevda gətirən durnalar uçur harasa

Yanmaz bir daha…

Dönməz bir daha…

Je ne peux pas attraper ce désir laissé par toi

Mon cœur s'emballe, je ne peux pas revenir en arrière

Il s'est éteint comme une bougie ce jour-là, il ne brûlera plus

Un amour fougueux a été vécu, il est passé, il ne reviendra plus jamais

Il ne brûlera plus...

Je ne reviendrai plus...

D'où vient encore la solitude ?

Où, que m'est-il arrivé ?

Peut-être que le Créateur a trop vu cet amour

Il m'a beaucoup vu

Ma vie - ma journée, moi-même

(C'est ma vie mon amour)

Mon opinion, mon sentiment, ma parole

L'amour qui se transforme en conte de fées m'appelle

Ce désir bloque mon chemin, sa respiration est lourde

Une vie passera-t-elle confortablement sans espoir ?

Les grues porteuses d'amour volent quelque part

Il ne brûlera plus...

Je ne reviendrai plus...