Krystyno - Mikromusic

Zmarnowanych tyle mięs, brokatów i ryżu

Który miał na włosach lśnić do białego świtu

Zimny bigos przeżarł się, wódka zagrzała

Tusz rozmazał szczere łzy ulgi i wstydu

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Bibuły pod sufitem schną, po oparach potu

Pań, co w kuchni boży dzień warzyły barszczu

Z balonów oddech zszedł ostatni, smutnie opadły

Na stoły, gdzie już muchy jedzą stosy krokietów

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będziesz moją teściową

Tant de viande, de paillettes et de riz ont été gaspillés

Qui devait briller sur ses cheveux jusqu'à l'aube

Les bigos froids ont été mâchés, la vodka était chaude

L'encre maculait des larmes sincères de soulagement et de honte

Krystyna, je ne serai jamais ta belle-fille

Krystyna, je ne serai jamais ta belle-fille

Des papiers buvards sous le plafond se dessèchent des vapeurs de sueur

Mesdames, qui ont brassé du bortsch dans la cuisine le jour de Dieu

Le dernier souffle a quitté les ballons, il est malheureusement tombé

Pour les tables où les mouches mangent déjà des tas de croquettes

Krystyna, je ne serai jamais ta belle-fille

Krystyna, je ne serai jamais ta belle-fille

Krystyna, je ne serai jamais ta belle-fille

Krystyna, tu ne seras jamais ma belle-mère