Vaghti to Ba Man Nisti - Moein

وقتی تو با من نیستی، از من چه می ماند

از من جز این هر لحظه فرسودن، چه می ماند

از من چه میماند، جز این تکرار پی در پی

تکرار من در من، مگر از من چه می ماند

غیر از خیالی خسته از تکرار تنهایی

غیر از غباری در لباس تن، چه می ماند

از روزهای دیر بی فردا، چه می آید

از لحظه های رفته ی روشن، چه می ماند

وقتی تو با من نیستی، از من چه می ماند

از من جز این هر لحظه فرسودن، چه می ماند

از من چه میماند، جز این تکرار پی در پی

تکرار من در من، مگر از من چه میماند

از من اگر کوهم، اگر خورشید، اگر دریا

بی تو میان قاب پیراهن چی می ماند

بی تو چه فرقی میکند دنیای تنها را

غیر از غبار و آدم و آهن، چه می ماند

وقتی تو با من نیستی، از من که میپرسد

از شعر و شاعر جز شب و شیون، چه می ماند

وقتی تو با من نیستی، از من چه می ماند

از من جز این هر لحظه فرسودن، چه می ماند

از من چه میماند، جز این تکرار پی در پی

تکرار من در من، مگر از من چه می ماند

Que reste-t-il de moi quand tu n'es pas avec moi ?

Que reste-t-il de moi mais à chaque instant d'épuisement

Ce qu'il reste de moi, sauf cette répétition

Ma répétition en moi, sauf ce qu'il reste de moi

Autre que d'imaginer fatigué de répéter la solitude

Ce qui reste mais de la poussière sur les vêtements

Qu'est-ce qui vient des jours de retard demain?

Que reste-t-il des moments lumineux passés ?

Que reste-t-il de moi quand tu n'es pas avec moi ?

Que reste-t-il de moi mais à chaque instant d'épuisement

Ce qu'il reste de moi, sauf cette répétition

Ma répétition en moi, sauf ce qu'il reste de moi

De moi si la montagne, si le soleil, si la mer

Que reste-t-il entre vous dans le cadre de la chemise ?

Quelle différence cela fait-il au monde solitaire sans toi

Que reste-t-il sinon de la poussière, de l'homme et du fer ?

Quand tu n'es pas avec moi, il me demande

Ce qui reste du poème et du poète sauf nuit et nuit

Que reste-t-il de moi quand tu n'es pas avec moi ?

Que reste-t-il de moi mais à chaque instant d'épuisement

Ce qu'il reste de moi, sauf cette répétition

Ma répétition en moi, sauf ce qu'il reste de moi