Dobranoc - Monopol, Caro

Czwarta w nocy, Marek spać nie może

Nad dachami roznosi się ryk głośny, czy to pies czy człowiek

Nasz bohater ma jednak co innego w głowie

Chwycił joint w dłonie i bawiąc się nożem stoi na balkonie

Skoczyć może, myślał o tym co dzień od tygodnia

Maturę oblał, wielkie hola, z tym że to próba piąta

Perspektywa przyszłości robi się wątła

Postanowił więc smutkowi się oddać, opcja to najprostsza

Jak tak kurwa można, myśli na głos

Zjeb, matoł, debil, patol, kutafon, rzuca w siebie wiązanką

Czy było kurwa warto rozrywkę marną stawiać nad wiedzę i uciekać w nią przed

problemem, i pakować siebie w permanentne bagno

No klawo, kozacko, już nic z tym nie zrobi

Pora się ze swym miejscem pogodzić, czas na znalezienie roli

Póki co woli cichy skowyt nad pustą butlą coli

Jest tak upalony że noc o radę prosi

A z sklepienia nocy cichy głos się roznosi

Marek zastygł niczym pomnik i stoi niporuszony

Głos staje się głośny, noc patrzy mu w oczy

Szeptem łagodnym rozpoczyna wywód mroczny

Dzień dobry, a raczej dobranoc

Twarz księżyca spotyka się na chwilę z jego twarzą

Napomyka z rozwagą: znam to, nie jesteś pierwszą taką pod mym okiem sytuacją,

widziałem wielu co skakało

Marka zatkało, a herald nocy ciągnął dalej

Patrząc wprost przez jego oczy jakby było to coś ważne

Znam Cię i ty mnie znasz także, więc słuchaj uważnie, mam dla ciebie pewne

rozwiązanie

Spojrzenie ciekawskie uśmiech wywołało

Jaki jest Twój cel z tą edukacją całą

Czy chcesz stać się ledwo ogromnej maszyny częścią małą, by na koniec

zapomniano gdzie gnije twoje ciało

Widzę to marno, widzisz, ja znam twoje wnętrze i przyznam ci szczerze,

że ja wielbię je niezmiernie

Jak ja przecież dobrze wiesz, że są w życiu rzeczy piękne i żadne z nich nie są

permanentne

Wiem co w tobie drzemie, chyba pora się temu oddać

Świat nie dał ci szansy ni władzy, teraz będzie szansa twoja, by los pochwycić

we własnych szponach

Marek tylko spojrzał i zapytał: czy pomożesz mi tego dokonać?

Noc była mroczna i głucha

Na twarzy uśmiech od ucha do ucha, serce zasuwa

Nasz bohater chyba czegoś wzrokiem szuka

Krocząc po chodniku usłanym w byłych butlach i szlugach

Kątem ucha coś słyszy

Dostrzega krok krzywy skręcający do uliczki

Wzrok nie widzi żadnej jasnej szyby

Rytm serca staje się jeszcze szybszy, znalazł pierwszy cel swej ekspedycji

Chód jest cichy lecz pewny jak nigdy

Młodzieniec nie ma nawet chwili aby się zdziwić

Nim trysną żyły, choć wciąż spity to szarpie się co siły

Lecz zęby już utkwiły w jego szyi

Na około naszego niegdyś bohatera rozciągała się kałuża krwawa

Zawył z nagła, księżyc gromko się zaśmiał

Quatre heures du matin, Marek ne peut pas dormir

Un rugissement fort se fait entendre sur les toits, que ce soit un chien ou un humain

Notre héros, cependant, a autre chose en tête

Il a attrapé un joint dans ses mains et, jouant avec un couteau, se tient debout sur le balcon

Il peut sauter, il y pense tous les jours depuis une semaine

Il a raté son bac, grand bonjour, mais c'est la cinquième tentative

La perspective de l'avenir s'assombrit

Alors il a décidé de s'abandonner à la tristesse, l'option la plus facile

Putain comment c'est possible, pense-t-il à haute voix

Jeb, mannequin, crétin, mannequin, bite, se jette un tas sur lui-même

Est-ce que ça valait la peine de mettre le divertissement médiocre au-dessus de la connaissance et de le fuir

problème, et emballez-vous dans un marécage permanent

Eh bien, cool, chèvre, il ne fera plus rien à ce sujet

Il est temps d'accepter ta place, il est temps de trouver un rôle

Pour l'instant, elle préfère un gémissement silencieux à une bouteille de cola vide

Il est tellement défoncé que la nuit demande conseil

Et du caveau de la nuit une voix silencieuse se répand

Marek s'est figé comme une statue et reste immobile

La voix devient forte, la nuit le regarde dans les yeux

Il commence la sombre dispute avec un doux murmure

Bonjour ou plutôt bonne nuit

Le visage de la lune rencontre son visage un instant

Il fait allusion avec prudence : je le sais, vous n'êtes pas la première situation de ce genre sous mes yeux,

J'en ai vu beaucoup qui sautaient

Marek haleta et le héraut de la nuit continua

Regarder droit dans ses yeux comme si c'était quelque chose d'important

Je te connais et tu me connais aussi, alors écoute bien, j'en ai pour toi

la solution

Un regard curieux a évoqué un sourire

Quel est votre objectif avec toute cette éducation

Voulez-vous devenir une machine à peine énorme, une petite pièce, pour enfin

oublié où ton corps pourrit

Je le vois mal, tu vois, je te connais à l'intérieur et je t'avouerai honnêtement,

que je les adore énormément

Comme moi, vous savez très bien qu'il y a de belles choses dans la vie et qu'aucune n'est

permanent

Je sais ce qu'il y a en toi, je pense qu'il est temps d'y renoncer

Le monde ne vous a pas donné de chance ou de pouvoir, maintenant sera votre chance de saisir le destin

dans leurs propres griffes

Marek a juste regardé et a demandé : m'aiderez-vous à faire cela ?

La nuit était sombre et sourde

Sur le visage un sourire d'une oreille à l'autre, le coeur sautille

Notre héros semble chercher quelque chose avec ses yeux

Marcher le long du trottoir recouvert d'anciens cylindres et cigarettes

Il entend quelque chose du coin de son oreille

Il remarque un pas tordu qui tourne dans l'allée

La vue ne voit aucun verre clair

Son cœur bat encore plus vite, il a trouvé la première cible de son expédition

La démarche est calme mais sûre comme jamais

Le jeune homme n'a même pas un instant pour être surpris

Avant que les veines n'éclatent, bien qu'encore ivre, il se débat de toutes ses forces

Mais les dents sont déjà coincées dans son cou

Autour de notre ancien héros, il y avait une mare de sang

Il a hurlé tout à coup, la lune a ri bruyamment