W końcu - Republika

On w końcu dotknie cię

Ten przenajpierwszy raz

I przemieszają się

Zapachy waszych ciał

I już nie powiesz: nie

A cicho szepniesz: tak

I tak zakończy się

Sen który dotąd trwał:

Twe dzieciństwo

Do domu wrócisz i

Najmilej jak się da

Powiesz «dobranoc» im

«cześć mamo»… «tato pa»…

A w swym pokoju dziś

Do rana będziesz łkać

I twój pluszowy mis

Na dobre z łóżka spadł

Nie pytaj jaki to był szyfr

Bo raz się zamykają drzwi

Do dzieciństwa

Tu nie pomoże nawet ci

Wyrwanie kilku kartek tych

Z pamiętnika

Choć nie koniecznie dziś

Choć nie koniecznie z nim

To się musiało w końcu stać

To się musiało w końcu stać

To się musiało w końcu stać

Ze właśnie dziś

Straciłaś swe dzieciństwo

To właśnie dziś

Straciłaś swe dzieciństwo

Il va enfin te toucher

C'est la première fois

Et ils se mélangeront

Ton corps pue

Et tu ne diras plus non

Et tu murmures doucement : oui

Et ainsi cela finira

Le rêve qui a duré jusqu'à maintenant :

Votre enfance

Vous reviendrez à la maison et

Aussi sympa que possible

Tu leur diras "bonne nuit"

"Bonjour maman" ... "papa bye" ...

Et dans ta chambre aujourd'hui

Tu pleureras jusqu'au matin

Et ton ours en peluche

Il est tombé du lit pour de bon

Ne demandez pas quel était le code

Parce que la porte se ferme une fois

Jusqu'à l'enfance

Il ne t'aidera même pas ici

Arrachant quelques pages de ces

Du journal

Bien que pas nécessairement aujourd'hui

Mais pas nécessairement avec lui

Ça devait arriver à la fin

Ça devait arriver à la fin

Ça devait arriver à la fin

C'est juste aujourd'hui

Tu as perdu ton enfance

C'est aujourd'hui

Tu as perdu ton enfance