Ömrün Səhifələri - Royal Babayev, Mortiferum, Фридерик Шопен

Təsəvvür edəndə ki, sən olmasaydın…

Necə olardı həyatım?

Necə olardı, həyatım?

Sən içkilərlə dolu olan həmin o boz masaydın

Ulduzlara toxunardıq, xəyalları pozmasaydın

Olmasaydın yuxularda, olardın reallıq sən

Gözlərindəki şaxtadan donardım bir anlıq mən

Və birdən soyuğun təsirindən buza dönər saf uşaq

Qayıt gəl!

Həyatda olmasa da, arzularda barışaq

Bəlkə sevgim sənin üçün sadəcə qəpik-quruş!?

Taqətdən salır məni saxta, amma qəti duruş

Kəsib-doğrayar parça-parça məni siyah gözlərin

Divardan asılan siluetin yaşamağa tək təsəllim

Aç əllərini yalvar son ümidlərimə denən ki

«Sevirəm!

Sevirəm səni, qəlbimə bıçaq sancan qatilim mənim!»

Mənsə haradasa uzaq sahillərdə itmişəm

Soyuq mənzilimdə soyuq cəsədim, sən demə mən getmişəm…

Alma, tale, kədər, ölüm…

Bitmir bu qara ömür…

Hara sürür bu ömrün şoferi, hə?!

Ən əvəzolunmaz xəyallarımın qatilisən

Dirisən, amma ki, ölü olsan daha yaxşı

Şeş-beş ata bilmədim, bu sevgidə gətirmədi naxışım

Hər gün süzülür boş badələrə Çanqa

Ya məni tez öldür, ya da ki, könlümdə qal

Bizi danışardı ulduzlara hər gün kosmos

Əbədi yanacağını sandığın sevgi olub toz

Qatır qədər işim ağır, amma ki, beynim qanmır

Bir də, bilməlisən, Bakı gözyaşlarına inanmır

Müvəqqəti ölümsüzlüyə görə üzr istəyirəm

Səndən lap gəlsin əzab, beşini versən, yüzünü istəyirəm

İçim həmişə bir əlvidalar şəhəri qap-qaranlıq

Məzarımda gün nə çıxır, nə batır — alatoranlıq

Imaginez si vous n'étiez pas…

Comment serait ma vie ?

Comment serait-ce, ma vie ?

Tu étais cette table grise pleine de boissons

Nous toucherions les étoiles, si tu ne brisais pas tes rêves

Si tu n'étais pas dans les rêves, tu serais une réalité

J'ai gelé un instant à cause du givre dans leurs yeux

Et soudain un enfant pur se transforme en glace sous l'influence du froid

Revenir!

Réconcilions-nous dans les rêves, mais pas dans la vie

Peut-être que mon amour n'est qu'un sou pour toi !?

Ça me fatigue d'une posture fausse mais ferme

Les yeux noirs me déchirent

La seule consolation de vivre la silhouette accrochée au mur

Ouvre tes mains et implore mon dernier espoir

"J'aime!

Je t'aime, mon tueur qui m'a poignardé au cœur !"

Je me suis perdu quelque part sur les rives lointaines

J'avais un corps froid dans mon appartement froid, alors je suis parti…

Pomme, destin, chagrin, mort…

Cette vie noire ne s'arrête pas...

Où est le conducteur de cette vie, hein ?!

Tu es le tueur de mes rêves les plus précieux

Tu es vivant, mais il vaut mieux que tu sois mort

Je ne pouvais pas tirer six ou cinq, ce modèle n'a pas attiré l'amour

Changa filtré dans des bols vides tous les jours

Soit tue-moi vite, soit reste dans mon cœur

Chaque jour l'espace nous disait les étoiles

La poussière est l'amour du coffre de carburant éternel

Mon travail est aussi dur qu'un mulet, mais mon cerveau ne saigne pas

Aussi, il faut savoir que Bakou ne croit pas aux larmes

Je m'excuse pour l'immortalité temporaire

Laisse le tourment venir de toi, donne-m'en cinq, je veux ton visage

Je dis toujours au revoir à la ville

Le soleil se lève et se couche dans ma tombe - crépuscule