Kołysanka dla dwóch matek - Salk

Śpij już - co noc mówiła

Na kołdrę kładła gruby koc

Do stu licz swe potwory —

Do snu potworność zsyła los

Mój strach to nie twoja wina

Choć przez ciebie płynie moja krew

Nie musisz już mnie kołysać

Chcesz czy nie — teraz to ja kołyszę cię

Dałaś oczy lwa, serce sowy

Dałaś dłonie drobne aż strach

Bez słów okrywałaś mnie kocem

Bez słów teraz daj okryć się

Już śpi — ciemnością w ciele

Kołysze coraz większy sen

Jej strach to nie moja wina;

Chce czy nie — potworność ześle los i jej

Dam jej oczy lwa, serce sowy

Dam jej dłonie drobne aż strach

Bez słów przyjdę okryć ją nocą

Ukołyszę ciemność w jej snach

Nie musisz już mnie kołysać -

Teraz to ja kołyszę cię

Dors maintenant - disait-elle chaque nuit

Elle a mis une épaisse couverture sur la couette

Comptez vos monstres jusqu'à cent —

Le destin endort la monstruosité

Ma peur n'est pas ta faute

Bien que mon sang coule à travers toi

Tu n'as plus besoin de me bercer

Qu'on le veuille ou non - maintenant je te berce

Tu as donné les yeux d'un lion, le coeur d'un hibou

Tu m'as donné de petites mains, si effrayantes

Tu m'as recouvert d'une couverture sans dire un mot

Sans mots maintenant laisse toi couvrir

Il dort déjà - obscurité dans le corps

Berce de plus en plus de sommeil

Sa peur n'est pas ma faute ;

Qu'elle le veuille ou non - le destin lui enverra aussi la monstruosité

Je lui donnerai les yeux d'un lion, le cœur d'un hibou

Je lui donnerai de petites mains

Sans mots, je viendrai la couvrir la nuit

Je vais bercer les ténèbres dans ses rêves

Tu n'as plus besoin de me bercer -

Maintenant je te berce