Shahre Barooni - Siamak Abbasi, Mohammad Raad

تو هر شهرِ دنیا که بارون بیاد

خیابونی گم می شه تو بغض و درد

تو بارون مگه می شه عاشق نشد ؟

تو باورن مگه می شه گریه نکرد ؟

مگه میشه بارون بباره ولی

دل هیشکی واسه کسی تنگ نشه؟

چه زخم عمیقی توی کوچه هاست

که بارون یه شهر به خون میکشه

تو هر جای دنیا یه عاشق داره

با گریه توبارون قدم میزنه

خیابونا این قصه رو میدونن

رسیدن سر آغاز دل کندن

هنوز تنهایی سهم هر عاشق

چه قانون تلخی داره زندگی

با یه باغی که عاشق غنچه هاست

چجوری میخوای از زمستون بگی

یه وقتا یه دردایی توی دنیا هست

که آدم رو از ریشه میسوزونه

هر عشقی تموم میشه و میگذره

ولی خاطره اش تا ابد میمونه

گاهی وقتا یه جوری بارون میاد

که روح از تنِ دنیا بیرون می ره

یکی چترِ شادیشو وا می کنه

یکی پشتِ یه پنجره می میره

تو هر جای دنیا یه عاشق داره

تو هر جای دنیا یه عاشق داره

با گریه توبارون قدم میزنه

خیابونا این قصه رو میدونن

رسیدن سر آغاز دل کندن

هنوز تنهایی سهم هر عاشق

چه قانون تلخی داره زندگی

با یه باغی که عاشق غنچه هاست

چجوری میخوای از زمستون بگی

Dans toutes les villes du monde, il pleut

La rue se perd dans la colère et la douleur

Est-il possible de ne pas tomber amoureux sous la pluie ?

Croyez-vous qu'il est possible de ne pas pleurer ?

Peut-il pleuvoir ?

Quelqu'un vous manque-t-il ?

Quelle blessure profonde dans les rues

que la pluie d'une ville saigne

Il y a un amoureux partout dans le monde

Tobaron marche avec des larmes

Les gens de la rue connaissent cette histoire

Arriver au début du chagrin

Pourtant la solitude est la part de chaque amoureux

Quelle loi amère la vie a

Avec un jardin qui aime les bourgeons

Que veux-tu dire de ton hiver ?

Parfois il y a de la douleur dans le monde

qui brûle une personne des racines

Chaque amour se termine et passe

Mais son souvenir restera à jamais

Parfois il pleut d'une manière ou d'une autre

que l'âme quitte le corps du monde

Quelqu'un agite son parapluie de bonheur

On va derrière une fenêtre

Il y a un amoureux partout dans le monde

Il y a un amoureux partout dans le monde

Tobaron marche avec des larmes

Les gens de la rue connaissent cette histoire

Arriver au début du chagrin

Pourtant la solitude est la part de chaque amoureux

Quelle loi amère la vie a

Avec un jardin qui aime les bourgeons

Que veux-tu dire de ton hiver ?