Javooneh - Siavash Ghomayshi

منم و شاخه غمی که تو دلم جوونه کرده

منو یاد خوبی ی تو که دلو دیوونه کرده

منو رنگ مخمل شب، منو برق صد ستاره

که تو عمق تیرگی ها، باز تو رو یادم میاره

نباشی تو خاطر من، مثل اینکه زندگی نیست

مثل اینکه رنگ دریا، آبی همیشگی نیست

یاد من اگر چه نیستی، تو رو با خودم میدونم

چشم به راه مهربونی، تا ته دنیا میمونم

روی شیشه می نویسم، دیگه به امید دیدار

موندنی ترین مسافر تا ابد خدانگهدار

منم و شاخه غمی که تو دلم جوونه کرده

منو یاد خوبی ی تو، که دل و دیوونه کرده

منو رنگ مخمل شب، منو برق صد ستاره

که تو عمق تیرگی ها، باز تو رو یادم میاره

نباشی تو خاطر من، مثل اینکه زندگی نیست

مثل اینکه رنگ دریا، آبی ی همیشگی نیست

یاد من اگر چه نیستی، تو رو با خودم میدونم

چشم به راه مهربونی، تا ته دنیا میمونم

روی شیشه می نویسم، دیگه به امید دیدار

موندنی ترین مسافر تا ابد خدانگهدار

Moi et la branche du chagrin qui a rajeuni dans mon coeur

Je me souviens de ta bonté qui a rendu le Verseau fou

Menu couleur velours de nuit, menu électricité cent étoiles

Qu'au plus profond des ténèbres, je me souviens encore de toi

Ne sois pas dans mon esprit, comme si ce n'était pas la vie

Comme si la couleur de la mer n'était pas toujours bleue

Je me souviens de toi, même si tu ne l'es pas, je te connais avec moi

Les yeux sur le chemin de la bonté, je resterai jusqu'à la fin du monde

J'écris sur la vitre, espérant te revoir

Le voyageur le plus endurant pour toujours

Moi et la branche du chagrin qui a rajeuni dans mon coeur

Je me souviens de ta bonté, qui a rendu mon cœur fou

Menu couleur velours de nuit, menu électricité cent étoiles

Qu'au plus profond des ténèbres, je me souviens encore de toi

Ne sois pas dans mon esprit, comme si ce n'était pas la vie

Comme si la couleur de la mer n'était pas le bleu habituel

Je me souviens de toi, même si tu ne l'es pas, je te connais avec moi

Les yeux sur le chemin de la bonté, je resterai jusqu'à la fin du monde

J'écris sur la vitre, espérant te revoir

Le voyageur le plus endurant pour toujours