Sofdu unga astin min - Sissel

Sofðu unga ástin mín

Úti regnið grætur

Mamma geymir gullin þín

Gamla leggi og völuskrín

Við skulum ekki vaka um dimmar nætur

Það er margt sem myrkrið veit

Minn er hugur þungur

Oft ég svarta sandinn leit

Svíða grænan engireit

Í jöklinum hljóða dauðadjúpar sprungur

Sofðu lengi, sofðu rótt

Seint mun best að vakna

Mæðan kenna mun þér fljótt

Meðan hallar degi skjótt

Að mennirnir elska, missa, gráta og sakna

Dors mon jeune amour

La pluie pleure dehors

Maman garde ton or

Vieilles jambes et cercueil

Ne restons pas éveillés les nuits sombres

Il y a beaucoup de choses que l'obscurité sait

Mon esprit est lourd

Souvent j'ai regardé le sable noir

Pré vert brûlant

Des fissures profondes se font entendre dans le glacier

Dors longtemps, dors profondément

Il vaut mieux se lever tard

Respirer t'apprendra bientôt

Alors que la journée ralentit rapidement

Que les hommes aiment, perdent, pleurent et manquent