Chłodno - Stach Bukowski, Kiwi

4:30 nad ranem, poszukuję Twoich wad

Całujesz jak w Klimta obrazie, lecz to szare kolory ma

Czy chciałbym jak w niebie, ja nie wiem

Wystarczy mi tyle co zawsze

Wysoki twój głos onieśmiela mnie wciąż

Gdy ciała mokną i rozmawiają nie za wolno

Gdy na zegarze widzę piątą, znów mam nadzieję ślepą

Trochę mi chłodno, a na głośnikach leci Tove Lo

I duszę się czekając pod nią, bo martwi jedynie to, że koszulę ma mokrą

Znowu jak w drogiej reklamie, oczy cieszą się na znak

Dwa słowa i podsumowanie: marnujemy swój cenny czas

I chociaż zaczynasz od zwierzeń, to w głowie te myśli co zawsze

A niski twój głos prowokuje mnie wciąż

Gdy ciała mokną i rozmawiają nie za wolno

Gdy na zegarze widzę piątą, znów mam nadzieję ślepą

Trochę mi chłodno, a na głośnikach leci Tove Lo

I duszę się czekając pod nią, bo martwi jedynie to, że koszulę ma mokrą

4h30 du matin, à chercher tes défauts

Tu t'embrasses comme dans la peinture de Klimt, mais c'est des couleurs grises

Est-ce que j'aimerais le paradis, je ne sais pas

C'est assez pour moi comme toujours

Ta voix aiguë m'intimide toujours

Quand les corps se mouillent et qu'ils parlent trop lentement

Quand j'en vois cinq au compteur, j'espère redevenir aveugle

J'ai un peu froid et Tove Lo joue sur les haut-parleurs

Et j'étouffe en attendant en dessous, car c'est seulement inquiétant que sa chemise soit mouillée

Encore une fois, comme dans une publicité coûteuse, les yeux se réjouissent du signe

Deux mots et un résumé : nous perdons notre temps précieux

Et bien que vous commenciez par des aveux, gardez les pensées dans votre tête comme toujours

Et ta voix basse continue de me provoquer

Quand les corps se mouillent et qu'ils parlent trop lentement

Quand j'en vois cinq au compteur, j'espère redevenir aveugle

J'ai un peu froid et Tove Lo joue sur les haut-parleurs

Et j'étouffe en attendant en dessous, car c'est seulement inquiétant que sa chemise soit mouillée