Kahve Nevresimler - Vera

Keyiflenir

Güneşli bir pazar günü evindedir

Teker teker kaydırır resimleri ilk gençliğe

Ve sokakta akordeonla o eski şarkı çalar

Düşünceler serilir o kahve nevresimlere

İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Hiçbir şey, hiçbir ses kalmamış gibi

Bir çay koyar

Içinde bir karanfil eksik olmasın

Sokak susar

Kalır yine filmleriyle başbaşa

Yankılanır salonunda kendi iç sesi bile

Düşünceler serilir o kahve nevresimlere

İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Hiçbir şey, hiçbir ses kalmamış gibi

Inandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Inandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Inandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Hiçbir şey hiçbir ses kalmamış gibi

aime

Il est chez lui un dimanche ensoleillé

Fait défiler les images une à une jusqu'au premier jeunesse

Et dans la rue cette vieille chanson joue avec l'accordéon

Les pensées sont posées sur ces draps de café

Il croyait, faisait confiance, riait, se réjouissait.

C'est comme rien, il ne reste plus de son

met un thé

Ne manquez pas un clou de girofle dedans

La rue est silencieuse

Il reste seul avec ses films à nouveau

Même sa propre voix intérieure résonne dans le hall

Les pensées sont posées sur ces draps de café

Il croyait, faisait confiance, riait, se réjouissait.

C'est comme rien, il ne reste plus de son

cru, fait confiance, ri, réjoui

cru, fait confiance, ri, réjoui

cru, fait confiance, ri, réjoui

C'est comme si il ne restait plus rien