Faryas - Yas

می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

بال می‌زنم، به اوج

ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺗﻮﯼ ﻗﻠﺒﺖ

ﻋﻘﺪﻩ‌ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﯼ

ﻋﻘﺪﻩ‌ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻥ

ﺍﺯ ﻧﻘﻄﻪﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﮏ

ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺩﻟﺖ ﺳﻮﺧﺖ

ﺍﺯ ﻧﻘﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻏﯽ

ﮐﻪ ﺣﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﻢ ﻣﺎ ﺭﻭ

ﻧﺨﺒﻪ‌ﻫﺎﯼ ﯾﺎﻏﯽ

ﺍﻻﻥ دوازده ﺷﺒﻪ

ﺍﺯ صبحه، ﭘﺎﯼ ﮐﺎﺭﯾﻢ

ﺑﺎﺯﻡ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯾﻢ

ﺑﺎ ﺳﻔﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ

ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺷﺪﻥ ﻓﻘﻂ

ﻣُﺸﺘﯽ ﮔﻔﺘﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺩﯼ

ﺗﻮ ﻫﻢ ﭘُﺮﯼ

ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ

ﺣﻔﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩﯼ

ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﺎ ﭘُﺮ ﺍﺯ

ﻣُﺸﺘﯽ ﮐﺎﺳﺐِ ﭘَﺴﺖ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﻣﺤﺘﺎﺝ

ﮐﺎﺳﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻭ

ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ

ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﺍﻧﺰﻭﺍ ﺭﻭ

ﺑﻬﺶ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ

ﺳﺨﺖ ﮐﻮﺵِ ﮐﺎﺭﮔﺮ

ﮐﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﺭﻭ

ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﻮﻝ

ﮐُﻠﯽ ﮔﺸﺖ

ﺁﺧﺮﻡ ﺭﺳﯿﺪ

ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﮐُﻠﯿﻪ‌ﺵ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺎ ﮐﻪ ﺳﺎل‌ها

ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺩﺭس‌هاﯼ ﺑَﺪﻥ

ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﮔﺬﺷﺘﻦ

ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﻭﻃﻦ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺑﻐﻀﯽ ﮐﻪ

ﻧﺘﺮﮐﯿﺪ ﻭ ﺍﺷﮏ ﻧﺸﺪ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ

ﮐﻪ ﮐﺸﻒ ﻧﺸﺪ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ

ﺍﺯ ﺧﻮﺩﯼ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮﺭﺩﻥ

ﺑﻌﺪ، ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ

ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻣُﺮﺩﻥ

ﭘُﺮ ﺍﺯ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ، ﺗﻮ

ﻗﺼﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ

بگو تو این لحظه

از چی باید استفاده کرد

از فریاد، همین که داد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

از این به بعد حرف دلم رو فریاد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

پای حرف من بشین

بگم چه ضجه‌ها کشیدم

نسل ما چه دیدن

قطره اشک ما چکیدن

مردمان بی‌غم

درد ما رو دیدن

بی‌رحم تر شدن

بَد به حال میهن

چه باید کرد؟

از کی شکایت کرد؟

از این سرنوشت بد

که منو شکارم کرد؟

نه، تقصیر از منه

که بهش اجازه دادم

فکر می‌کردم یکی میاد

واسه نجات آدم

غافل از اینکه

قلبها پر از تَرکشه

که باعث اینه

چشمای تو تَر بشه

غافل از اینکه

هر کسی گرفتار دردشه

امیدوارم هر کی گره داره

حل بشه

وقتی می‌بینی

قیمتها با قدم‌های هجومی

پیش میرن

به سمت رقم‌های نجومی

تو مجبوری

که به سقوطت پا بدی

چون که تو هنوزم

اسیر حقوق ثابتی

یعنی تنها چیزی

که سمت تو سرازیره، درده

که تمام وجود تو رو

سراسیمه کرده

بهم بگو تو این مسیر

آیا چراغی می‌تونه

که این راهو روشن کنه؟

پس چه راهی می‌مونه؟

فقط فریاد، همین که داد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

بیا با من

دل رو به دریا بزن

حرف دلت رو فریاد بزن

تو این تباهی

تو این سیاهی

اینه درمان درد

بیا با من

دل رو به دریا بزن

حرف دلت رو فریاد بزن

تو این تباهی

تو این سیاهی

اینه درمان درد

فقط فریاد، همین که داد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

از این به بعد حرف دلم رو فریاد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

صدامو داری؟

هر لحظه، یه شروع تازه‌س

هر شروع، یه تولد دوباره‌س

فریاس، فریاس، فریاس

عا، هه

فریاس

Je chante et brise mon silence

Je reste et j'annonce mon ascension

Je vole mes ailes, jusqu'au sommet

ﻗﻠﺒﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺗﻮﯼ ﻗﻠﺒﺖ

ﺩﺍﺭﯼ ﺩﺍﺭﯼ

ﺍﻭﻣﺪﻥ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻥ

ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﮏ

ﺳﻮﺧﺖ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺩﻟﺖ ﺳﻮﺧﺖ

ﺩﺍﻏﯽ ﻧﻘﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻏﯽ

ﺭﻭ ﺣﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﻢ ﻣﺎ ﺭﻭ

ﯾﺎﻏﯽ ﯾﺎﻏﯽ

ﺍﻻﻥ دوازده ﺷﺒﻪ

ﺍﺯ Matin, ﭘﺎﯼ ﮐﺎﺭﯾﻢ

ﺷﺪﯾﻢ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯾﻢ

ﺧﺎﻟﯽ ﺳﻔﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ

ﻓﻘﻂ ﺣﺮﻓﺎ ﺷﺪﻥ ﻓﻘﻂ

ﻋﺎﺩﯼ ﮔﻔﺘﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺩﯼ

ﭘُﺮﯼ ﻫﻢ ﭘُﺮﯼ

ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ

ﻣﺎﺩﯼ ﻣﺎﺩﯼ

ﺍﺯ ﭘُﺮ ﺍﺯ

ﻣُﺸﺘﯽ ﮐﺎﺳﺐِ ﭘَﺴﺖ

ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﻣﺤﺘﺎﺝ

ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ

ﻭ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻭ

ﮐﺮﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ, ﺭﻭ ﺭﻭ

ﮐﺮﺩﻩ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ

ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ

ﺳﺨﺖ ﮐﻮﺵِ ﮐﺎﺭﮔﺮ

ﺭﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﺭﻭ

ﮐﺮﺩ ﮐﺮﺩ

ﭘﻮﻝ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﻮﻝ

ﮔﺸﺖ ﮔﺸﺖ

ﺭﺳﯿﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﮐُﻠﯿﻪ‌ﺵ ﻓﺮﻭﺵ ﮐُﻠﯿﻪ‌ﺵ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺎ ﺳﺎ ﺳﺎل‌ها

ﺩﺭ ﺩﺭس‌هاﯼ ﺑَﺪﻥ

ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﮔﺬﺷﺘﻦ

ﻭﻃﻦ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﻭﻃﻦ

ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻐﻀﯽ ﮐﻪ

ﻧﺸﺪ ﻭ ﺍﺷﮏ ﻧﺸﺪ

ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ

ﻧﺸﺪ ﮐﺸﻒ ﻧﺸﺪ

ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ

ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺧﻮﺩﯼ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮﺭﺩﻥ

ﺑﻌﺪ, ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ

ﻣُﺮﺩﻥ ﻏﺮﯾﺐ ﻣُﺮﺩﻥ

ﺍﺯ ﺍﺯ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ, ﺗﻮ

ﺩﺭﺩ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ

Dis-le en ce moment

Quoi utiliser

Du cri, dès que je crie

Je chante et brise mon silence

Je reste et j'annonce mon ascension

Et je vole, je vole au sommet des histoires

Désormais, je crierai les mots de mon cœur

Je chante et brise mon silence

Je reste et j'annonce mon ascension

Et je vole, je vole au sommet des histoires

Suivez mes paroles

Dis-moi ce que j'ai pleuré

Ce que notre génération voit

Nos larmes coulent

Les gens sont impuissants

Voir notre douleur

Soyez plus impitoyable

Mauvais pour la patrie

Que devrions nous faire?

A qui s'est-il plaint ?

De ce mauvais sort

Qui m'a chassé ?

Non, c'est ma faute

Ce que j'ai autorisé

je pensais que quelqu'un viendrait

Pour le salut de l'homme

Ignorant que

Les coeurs sont pleins de fragments

C'est la raison

Mouillez vos yeux

Ignorant que

Tout le monde souffre

J'espère que tout le monde a un nœud

A résoudre

Quand tu vois

Des prix avec des étapes offensives

Avant

Vers des chiffres astronomiques

Vous devez

Pour marcher sur ta chute

Parce que tu es encore

Droits fixes captifs

Cela signifie la seule chose

Qui coule vers toi, ça fait mal

Que tout ton être

Pris de panique

Dis-moi que tu es sur ce chemin

Peut-il y avoir une lumière ?

Pour éclairer ce chemin ?

Quel est donc le chemin ?

Crie juste, dès que je crie

Je chante et brise mon silence

Je reste et j'annonce mon ascension

Et je vole, je vole au sommet des histoires

viens avec moi

Tourne ton coeur vers la mer

Criez votre cœur

Tu es dans cette ruine

Tu es ce noir

C'est le remède contre la douleur

viens avec moi

Tourne ton coeur vers la mer

Criez votre cœur

Tu es dans cette ruine

Tu es ce noir

C'est le remède contre la douleur

Crie juste, dès que je crie

Je chante et brise mon silence

Je reste et j'annonce mon ascension

Et je vole, je vole au sommet des histoires

Désormais, je crierai les mots de mon cœur

Je chante et brise mon silence

Je reste et j'annonce mon ascension

Et je vole, je vole au sommet des histoires

Peux-tu m'entendre?

Chaque instant est un nouveau départ

Chaque départ est une renaissance

Frias, Frias, Frias

اا, هه

فریاس