Ellerimin Karası - Yasemin Mori

Çıktım yola gece yarısı

Apaydınlık gece yarısı

Belirdi yollar önümde belli belirsiz

Dağıldı turnalar uçsuz gecenin peşine

Yağmurlar ardımda ilerliyorum

Maskemin altında güller açıyorum

Karanlık sular derin

Çarmıha gerilmiş ellerim

Bu gölgeler güneşin mürekkebi

Devcileyin merdiveni dayamışım yıldızlara

Baktığımda çıkmıyor ellerimin karası

Sımsıkı yapıştım aya

Yüksekteyim hayli ama

Çıkmıyor da çıkmıyor ellerimin karası

Apaydınlık bir aydı

Gerdanıma dolandı beni aldı

Gökyüzündeki göl hayli derin ve ruhuma eş

Akıl almayacak denli ıssız beni öldürecek

Acıları dindirecek

Gökyüzündeki göl hayli derin

Derin

Ve ıssız

Devcileyin merdiveni dayamışım yıldızlara

Baktığımda çıkmıyor ellerimin karası

Sımsıkı yapıştım aya

Yüksekteyim hayli ama

Çıkmıyor da çıkmıyor ellerimin karası

je suis sorti à minuit

Minuit lumineux

Les routes m'apparaissaient vaguement

Grues dispersées après la nuit sans fin

Les pluies me suivent

Je fleuris des roses sous mon masque

eaux sombres profondes

mains crucifiées

Ces ombres sont l'encre du soleil

Devcile, je penche l'échelle vers les étoiles

Quand je regarde, ça ne sort pas, le noir de mes mains

je m'accroche à la lune

je suis défoncé mais

Ça ne sort pas, ça ne sort pas, le noir de mes mains

Ce fut un mois brillant

Il s'est mis autour de mon cou et m'a pris

Le lac dans le ciel est assez profond et c'est un match pour mon âme

Incroyablement désolé me ​​tuera

Cela soulagera la douleur

Le lac dans le ciel est si profond

Profond

et désolé

Devcile, je penche l'échelle vers les étoiles

Quand je regarde, ça ne sort pas, le noir de mes mains

je m'accroche à la lune

je suis défoncé mais

Ça ne sort pas, ça ne sort pas, le noir de mes mains