Cudownie - Hey

W samotni mej figi spadają z drzew

Pęka na nich skóra czerwona

Piję ich sok, słodki jem miąższ

Pora jest popołudniowa

Nie boję się, ochraniają mnie

Trzy oddane karły

Kochają mnie bo szyję im

Szyję im małe kubraczki

Jeśli znów podniesiesz głos — odejdę tam

Ty pogubisz kości żyjąc sam

Jeśli znów podniesiesz głos — odbiorę go

Jestem wróżką, wiele zaklęć znam

Dans ma solitude, les figues tombent des arbres

La peau rouge craque sur eux

Je bois leur jus, mange de la chair sucrée

Le temps est dans l'après-midi

Je n'ai pas peur, ils me protègent

Trois nains moulés

Ils m'aiment parce que je les couds

je leur couds des petits manteaux

Si tu élève encore la voix, j'irai là-bas

Vous perdrez vos os si vous vivez seul

Si tu élève encore la voix, je la reprendrai

Je suis une fée, je connais beaucoup de sorts