Ime Ego - Antonis Remos

Ταξίδια έκανα δικά μου αγαπημένα

Έζησα όλες τις πληγές που μου 'δωσε η ζωή

Μέτρησα λάθη και σωστά μα βγήκαν μπερδεμένα

Γιατί δεν έμαθα ποτέ ποιος έφταιξε πολύ.

Κοιμήθηκα σε αγκαλιές δικές μου μα και ξένες

Αγάπες που έσβησε του χρόνου το νερό

Έκρυψα από φίλους μου στιγμές μου περασμένες

Γιατί ντρεπόμουν πάλι ψέματα να πω

Βγαίνει ένας ήλιος και κοιτάει το πρόσωπό μου

Μα δε με καίει με ζεσταίνει η φωτιά

Ό, τι αγάπησα το έκανα δικό μου

Δε με κρυώνει ο αέρας που φυσά

Βγαίνει ένας ήλιος να μου δείξει τι αξίζω

Δε με βαραίνει όμως ο πόνος άλλο πια

Φεύγω μακριά γιατί νομίζω πως αρχίζω

Να 'μαι εγώ ίσως για πρώτη μου φορά

Περπάτησα σε διαδρομές που μου 'δειχναν οι άλλοι

Και πνίγηκα χίλιες φορές στη θάλασσα του νου

Μέθυσα από τα όνειρα και έμεινα εκεί στη ζάλη

Και με ξυπνούσε η σιωπή πάντα και κάπου αλλού.

j'ai fait mes propres voyages

J'ai vécu toutes les blessures que la vie m'a données

J'ai compté les erreurs et correctement mais elles sont sorties confuses

Parce que je n'ai jamais su qui était à blâmer.

J'ai dormi dans mes propres câlins et étrangers

Aime que l'eau soit sortie du temps

J'ai caché mes moments passés à mes amis

Parce que j'avais honte de mentir à nouveau

Un soleil se lève et regarde mon visage

Mais le feu ne me brûle pas

Tout ce que j'aimais, je l'ai fait moi-même

Le vent qui souffle ne me refroidit pas

Un soleil sort pour me montrer ce que je mérite

Mais la douleur ne me pèse plus

Je pars parce que je pense que je commence

Peut-être que c'est moi pour la première fois

J'ai marché sur des chemins que d'autres m'ont montré

Et je me suis noyé mille fois dans la mer de l'esprit

Je me suis saoulé de mes rêves et je suis resté là dans le vertige

Et le silence me réveillait toujours et ailleurs.