Feggaria Xartina - Antonis Remos

Να 'ρθει μια βροχή τους δρόμους να κλείσει

Και συ σαν σκιά από το παράθυρο να μπεις

Εκεί να σταθείς, χωρίς να μιλήσεις

Οι λέξεις ξεχνιούνται θα δεις

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγες

Πάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγες

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να ξέχασες

Σημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες

Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό

Και συ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες

Αέρας να 'ρθει τα ίχνη να σβήσει

Που χρόνια μετά, εσένα θυμίζουν δυνατά

Συρτάρια κλειστά, που έχω ανοίξει

Σε νιώθω και ας είσαι μακριά

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγες

Πάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγες

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να ξέχασες

Σημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες

Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό

Και συ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες

Qu'une pluie vienne fermer les routes

Et comme une ombre de la fenêtre pour entrer

Reste là, sans parler

Les mots sont oubliés tu verras

Tu es peut-être parti, tu es peut-être parti

Tu étais toujours ailleurs mais maintenant tu t'es échappé

Tu es peut-être parti, tu as peut-être oublié

J'ai mis des panneaux sur la route mais tu les as perdus

Des lunes de papier pendent dans le ciel

Et tu les as brûlés, et tu les as brûlés

L'air à venir les traces à éteindre

Des années plus tard, ils vous rappellent fortement

Tiroirs fermés, que j'ai ouverts

Je te sens et te laisse partir

Tu es peut-être parti, tu es peut-être parti

Tu étais toujours ailleurs mais maintenant tu t'es échappé

Tu es peut-être parti, tu as peut-être oublié

J'ai mis des panneaux sur la route mais tu les as perdus

Des lunes de papier pendent dans le ciel

Et tu les as brûlés, et tu les as brûlés