Sonuncu Səhifə - BADCLAUSE

deyəsən özümdə deyiləm

Sonuncu səhifədəyəm, amma heç bir ümiddə deyiləm

Əvvəl ömür-günün idim, indi könlündə deyiləm

Sənlə ağlaram, amma inan güləsi gündə deyiləm

Qayıdacam hər şeyin əvvəlinə - 2014-ə

O vaxtkı ruh və görkəm öz yerində, yox kölgəm

Əriyib sönmüşəm… qucaqla məni möhkəm

Rədd olub gedək burdan, yoxsa bizi anlamaz bu ölkə

Bu gün qəlbimə yatan hər kəs, sabah gözümdən düşür

Nə qədər uzaq olsaq da, məni həmişə özünlə düşün

Həmişə yanındayam, qulaqcığında, dar anındayam

Geridə bir il qalıb, dörd ildir ki, yollarındayam

Neçə belə 25-lərə, neçə belə 9 dekabr-lara

Neçə belə 19-lara, neçə belə əlvidalara

Qəlbi dağlaram, bir axmağam, şeirlər ərmağan

Məhv olmuşam artıq, güc yoxdur namə yazmağa

Mahnılar kömək deyil, nə şeir dəftəri

Canımı alan misralar, məlhəmi qırıq qəlblərin

Bir vərəq üstündə min bir ürəyə çarə tapan mən

Bu gün tənha qalmışam və hislərim qəfəsdədir

Zibil... dolmuşam yenə

Yazıb qəlbi boşaldıram, ruhu boğmuşam qəmə

Mən nifrətə yaraşan hər hissi borcluyam sənə

Bəlkə də, bir gün unuda bilərəm səni, yoxlayam gərək

Ölümə atdığım ilk addım sənə aşiq olmaq idi

İkinci addımda özgələrini sən saymağı bildim

Ən böyük arzum nə vaxtsa şair olmaq idi

Şair oldum, qaldı şeirə layiq olmaq indi

Demə ki, "səni sevə bilmirəm", necə yəni "narahat olma mənə görə"

Mən itirdiyim hisləri geri qaytarmışdım sənə görə

Aramızı vuran hər bir kəs aramızdaymış sən demə

Özgəsi gözlərini silməsin, ağlasan mənə görə

Birtəhərdi məni görən, dərd olurdu hər ağlamağım

Səsinə möhtac olmuşam, susmağınsa güldən ağır

Bir əldə çaxır, o biri əldə qələm, vərəq darmadağın

Bircə qalan qəlbim idi, onu da məndən aldın axır

sonuna çatır başladığımız hər yol

İndi qırılıb qol qanadım, sənsə məlhəmimə dərd ol

Qopar məni bu boz şəhərdən, apar ruhu qürbətə

Üzümü güldür ayaq açıb qaçsın bu kədər qəflətən

Mən zəhərə şərbətəm, sən isti ürəyə soyuq yağış

Mən günəşdə zülmətəm, sən aylı gecədə yuxuma qarış

Əlinə kimsə toxunmamış, qayıt gəl ki, bir qocalaq

Bu atəş səmaya qalxmamış, səpdin kül ocağa

Qəlbim həminki bədbindi, baxmadı xoş gün dadına

Göz yaşıyla doğulan ümidi, dəfn edirəm külqabına

Bəlkə, səni bağışlamaqçün ikinci bir üz tapılar

Özünü görməyə həsrətəm deyə şəklinə gül uzadıram

Dedi ki, tale ayırsa bizi, qara bəxtimi süz yazına

Sənə qismət olan məhəbbət, dərddir yüz qadına

Şeirlərimi düz saçına, bir gün ölsə bədahətim

Onsuz bu sərxoş halım, cana min bir bəla gətirib

Hər gün ayrı içki masası, hər gün ayrı təbəssüm

Hər gün ayrı sifət görürəm, hər gün ağrı və hər gün

Ayrı bir hala düşürəm, ayıla bilmirəm heç səhəri gün

Bütün olanlar isə cəmi bir-iki rumka zəhərçün

Özümə hakim ola bilmirəm, özü də sanki rola girmişəm

Nifrət edirəm özümə, necə belə məhv ola bilmişəm?

Yazmaq istəyirəm, fikir bir yerə cəmlənmir

Ağ vərəqdə yoxa çıxıram və gedən nəfəs gəlmir

Nə qazanmaq, nə itirməyə dəyməz heç kimi

Kibirlə məhəbbət eyni qəlbdədirsə, keçməz heç kinin

Heç vaxt... gələcəyim olaraq gördüyüm biri

Bu gün gözümün önünə gəlir keçmişim kimi

Adına sətir düzdüyüm bəndimə kin bəsləyir indidən

İlk görüşdə aşiq olub nifrət edir ikincidə

Ömür relsləri üstündə son qatar mən, ilki sən

Sən də çıxıb getsən əgər bu göz yaşımı kim silər?

Çox tez böyüdüm, ağrılar keçəcək sandım

Səni silməyə çalışır, gəlib həyatıma girən hər qadın

Dünən ümid paylayan, sabah eşq dinlənər yardım

Edənin olmaz onda ömürdən gün dilənər saatın

Bu gün yaxşı ki, varam, amma sabah olmasam nə olacaq?

Yolumu gözləsən də, gözlərində nəm çoxalacaq, o dolacaq

Onda gedəsi yerin olmaz, ölsən də ömür heç olar

İnan ki, üzr istəməkçün belə həqiqətən gec olar

Xoş gəlsə də hər dəfəsində üzünü görmək

Səndən uzaq durub, gündə birinin açardım örpəyin

Qırardım bütün qəlbləri, sən olardım mən

Onda bilərdin ki, nə deməkdir sevilmədən ölmək

Hələ də bilmirəm ki, doğrun hansı, yalanın hansı

Hər sözünü həqiqət sayıb, yanaşmadım müəamma ilə

Yox əgər yanılıramsa, yaxşı onda durub izah elə

Hansı cəhənnəmdədir bəs xəyalını qurduğumuz ailə?

Dolur risalə, qəmlə sonu

Səhvən itirdim ömrümün yeddi ayını sənlə olub

Böyük sevgimiz var idi, məhv elədin qəsdən onu

Halbuki unuda bilərdin, aramızda hər nə olub

Yenidən gəlmişəm bax həmin ünvana qızılgül dərib

Adını soyuqluq qoyub axtarmadın düz on gün məni

Hətta xəyanət etdiyimi düşünüb üzümə gülmədin

Axı incidə bilməzdim onun-bunun qızı üçün səni

Yox uzun müddətim, qarışacam izsiz qeybə

Məni tanıya bilmədin, kibir-kinsizəm, siz deyiləm

Sənsizliyi yaşasam belə, mənliksiz deyiləm

Düzü hər kəsdən məhrumam, amma heç kimsiz deyiləm

Uzaqda bəzi dost dediklərin

Fağırın süfrəsinə, ac qarına gedir tox dediklərin

Eyib bir az səndədir ki, sənə nankor dediklərin

Kar-kor eşitmədin, nə görmədin, nə pox yediklərin

Yenə həminki gün olsaydı, güzəran olsaydı

Ağarza kimi qardaş, şeir gözlü gözəl yar olsaydı

Səbəbsiz getdilər, kimləri ki, mən ailəm saydım

Artıq intihar eləmişdin, yerimdə sən olsaydın

Əvvəl sevgidən yazırdım, indi şeirim əsəbdən

Əvvəl məni pis edən şeylərə, indi sevinirəm hərdən

Dəyişirəm əldən-əldə dolandıqca sevgi-məhəbbət

Ürək elə hey deyir ki, hər axşam-səhər içib zəhərlən

Özündən uzaqlaş bir az, kim qalacaq sənlə?

Düşün, sənlə olan gün gələcək köz basacaq qəlbə

Sonda unudulacaqsan və bircə hiss qalacaq səndə

Ki, sevməyə dəyməz heç kimi eşqin sanaraq həm də

Heç kim səndən biri deyil, hər kəs özgədir

Və illər ötüb keçdi, kül oldum altında közlərin

Gözlərim yolunda qaldı, yox dəvası özləmin

Ən çox özüm üçün darıxıram, inan, boşdur özgəsi

Bəlkə, bir-iki söz bəsimdi, görənə qədər kölgəsin

Məni tərk edən kəslərin, dönməyə yoxmuş öhdəsi

Vicdansız valideyn kimi özgə qapıya atar körpəsin

Bu qədər kor ola bilməz insan ki, övladını görməsin

Mən nə qəddarlıqlar gördüm, nə yalanlar gördüm

Dost ölən vaxtı, vecsiz olub sağ olanlar gördüm

Bir qıza görə artistlik edən nə oğlanlar gördüm

Kiçik dərəyə rast gələndə dağ olanlar gördüm

Heyif, bir az insafsızam, bir az mərhəmətsizəm

Baş daşa dəymir, gəlmədən qəm dizə və fərsizəm

Aydındır mən qədər sizə tənhalıqlar, çünki bəzən

Eşqi yaşamaq üçün bəs eləmirdi bir nəfər bizə

Bu qədər yorulmazdı qələm, hər kəsə xətt çəkə bilsə

Birgə güldüyüm dostlarımla bir dərd çəkə bilsəm

Özümdən uzaqlaşmaram, düzələrəm onda yol tapıb

Nə yaxşılığım vardısa haram elədi köhnə dostlarım

Ən başından səhv məndə idi, günah məndə

Ağladığımı görməyənə gözüm gələr, quraq əlbət

Ruhuma ağrı verir, çoxdandır bu sual məndə

Haqqımı niyə tapdaladı və niyə incidi Sura məndən?

Mən o qızı sənətçi eləyib əl işlərinə kömək edəcəkdim

İçimdə kin yox idi, vallah, təkcə kömək edəcəkdim

Necə düşünə bilmişdi, bunları nəyəsə görə edəcəyimi

Axı heç kimi yox idi, ona etməyib kimə edəcəkdim?

Arada sevgi qırağa, halal zəhmətimi yerə vurdu

Bilmədim 5 ay sonra məni egosuna kölə edəcəyini

Məhşur olmaq istəyirdin, istədiyin yerdəsən

Və bunun təşəkkürünü heç kimə yox mənə edəcəkdin

Evinə pul qazanmaq üçün fağır qalmışdı aralarda

Studiyaya gətirdim səni yığıb toyxanalardan

Ki, qazan əlin-ayağın təmiz, axı nə işin var oralarda?

nəysə, arada keç buralardan

sənsiz keçir iyirmibeşlərim

Unutdun hər şeyin olan adamı saydın indi heç nəyin

Ruhunu kinlə bəsləyib məhv edə bildin hər şeyi

Arada hörmət qaldı gözlədin onun da itməyin

O vaxtkı kimi durğunuq hələ də, tənha çaylar kimiyik

Qış günündə çıxan günəş, yayda yanvar kimiyik

Bir vaxt aldığımız hər nəfəsdə bir yerdəyik

İndi tamam yad insanlar kimiyik

Xeyli günahkar idin deyə, mən sayırdım hər nazın eyib

Ürək keçir həmin küçədən, ayaqlarım razı deyil

Sevgi sanırdım intahası deyil, eşqə ən azı heyif

Yüzdən biri qalır sənlə “yanındayam”-ı hamısı deyir

baxışlarıma qəm çökür hərdən

Ayaq izləri seçildi gözlərimdən nəm çəkiləndə

Səni bircə gün görməyəndə, nə qədər çox darıxırdım

Beş aydır danışmırıq, gör ki, indi nələr çəkirəm mən

Bəlkə də, bu həsrətimə əlacdı bir səs

Hələ də yolunu gözləyir həyəcanla, təlaşlı bir kəs

Nə vaxtsa keçər canımın ağrısı, amma sağalmır hislər

Bütün doğrularımızı öldürdü ən adi bir səhv

Dama-dama gölməçə oldum, tüstüyə satıb gül iyini

Aylardır közərdiyim ocaqda, daha təkcə kül idim

Həmişə yanımda olduğunu düşündüyüm biri var idi

Onun da son danışığı başqa cür idi

Heyif… süzülür qəm sətirə

Gördüyüm hər insafsızı nədənsə sənə bənzədirəm

Çatdın axır məqsədinə, səni qəm, məni yadlar aldı

Bu qədər yaxşılıqlar edib, pis biri kimi yadda qaldım

bir ümid çırağım sönürdü hər gün

İçkinin təsiriylə başqa birinə dönürdüm hər gün

Həminki adam ola bilmərəm artıq

Sizin yaşadığınız şeirlərdə mən ölürdüm hər gün

Məni boğur bu şəhər, bu insanlar

Məni yorur bu şeir, bu misralar

Gedirəm bir sabah qayıtmamaq ümidiylə

Gedirəm, əlvida, əlvida, sevgiylə

Məni boğur bu şəhər, bu insanlar

Məni yorur bu şeir, bu misralar

Gedirəm bir sabah qayıtmamaq ümidiylə

Gedirəm, əlvida, əlvida, sevgiylə

Məni boğur bu şəhər, bu insanlar

Məni yorur bu şeir, bu misralar

Gedirəm, bir sabah qayıtmamaq ümidiylə

Məni boğur bu şəhər, bu insanlar

Məni yorur bu şeir, bu misralar

Gedirəm, əlvida, əlvida, sevgiylə

je ne me ressemble pas

Je suis à la dernière page, mais je n'ai pas beaucoup d'espoir

Avant j'étais dans ta vie, maintenant je ne suis plus dans ton coeur

Je pleure avec toi, mais crois-moi, je ne suis pas heureux

Je vais retourner au début de tout - 2014

L'esprit et l'apparence de cette époque sont à leur place, pas mon ombre

Je fond off... étreins-moi fort

Sortons d'ici ou ce pays ne nous comprendra pas

Tous ceux qui reposent dans mon cœur aujourd'hui seront perdus de vue demain

Peu importe à quelle distance nous sommes, pense toujours à moi avec toi

Je suis toujours avec toi, dans ton oreille, dans un moment serré

Je suis sur la route depuis quatre ans maintenant, il me reste un an

Combien pour le 25, combien pour le 9 décembre

Combien de 19, combien d'adieux

Mon cœur est des montagnes, je suis un imbécile, je n'aime pas les poèmes

Je suis déjà dévasté, je n'ai pas la force d'écrire une lettre

Les chansons ne sont pas une aide, ni un livre de poésie

Des vers qui me prennent la vie, l'onguent de tes coeurs brisés

Je suis celui qui a trouvé une solution pour mille et un cœurs sur une feuille de papier

Je suis seul aujourd'hui et mes sentiments sont en cage

Ordures ... je suis à nouveau plein

J'écris et vide le coeur, j'ai étranglé l'âme

Je te dois tous les sentiments dignes de haine

Peut-être qu'un jour je pourrai t'oublier, je dois vérifier

Le premier pas que j'ai fait vers la mort a été de tomber amoureux de toi

Dans la deuxième étape, j'ai appris à compter les autres

Mon plus grand rêve était de devenir poète un jour

Je suis devenu poète, maintenant je dois être digne de la poésie

Ne dis pas "je ne peux pas t'aimer", que diriez-vous de "ne t'inquiète pas pour moi"

J'ai retrouvé les sentiments que j'avais perdus à cause de toi

Ne dis pas que tous ceux qui frappent entre nous sont parmi nous

Ne t'essuie pas les yeux si tu pleures à cause de moi

Chaque fois que je pleurais, c'était une douleur de me voir

J'ai besoin de ta voix, mais ton silence est plus lourd que des fleurs

Un crayon dans une main, un stylo dans l'autre, une page froissée

La seule chose qui restait était mon cœur, et tu me l'as pris

chaque chemin que nous commençons a une fin

Maintenant mon bras est cassé et saigne, et tu es une douleur dans ma pommade

Emmène-moi loin de cette ville grise, emmène mon âme à l'étranger

Fais sourire mon visage et laisse cette tristesse s'enfuir soudainement

Je suis du sirop pour empoisonner, tu es une pluie froide pour un cœur chaud

Je suis l'obscurité du soleil, tu es dans mon sommeil dans la nuit éclairée par la lune

Personne n'a touché ta main, reviens et sois un vieil homme

Avant que ce feu ne monte au ciel, tu as dispersé des cendres dans le foyer

Mon cœur était pessimiste, il ne s'attendait pas à une bonne journée

J'enterre l'espoir né avec des larmes dans le cendrier

Peut-être qu'un deuxième visage se trouvera pour te pardonner

Je tends une fleur à sa photo parce que j'ai hâte de la voir

Il a dit que si le destin nous sépare, écris ma chance noire

L'amour qui t'est destiné est une douleur pour cent femmes

Mes poèmes jusqu'aux cheveux, s'il meurt un jour, mon improvisation

Sans lui, mon état d'ébriété a apporté mille ennuis à mon âme

Chaque jour une table à boire différente, chaque jour un sourire différent

Chaque jour je vois un visage différent, chaque jour la douleur et chaque jour

Je m'effondre, je ne peux pas me réveiller le lendemain matin

Tous sont empoisonnés pour seulement un ou deux rumkas

Je ne peux pas me contrôler, c'est comme si j'étais dans un rôle

Je me déteste, comment pourrais-je être si détruit ?

Je veux écrire, la pensée ne se concentre pas en un seul endroit

Je disparais dans le drap blanc et le souffle sortant ne vient pas

Personne ne vaut la peine d'être gagné ou perdu

Si la fierté et l'amour sont dans le même cœur, rien ne peut traverser

Jamais... celui que je vois comme mon avenir

Aujourd'hui vient devant mes yeux comme mon passé

Désormais, il en veut à ma mère, dont j'ai écrit le nom en une ligne

Il tombe amoureux au premier rendez-vous et déteste au deuxième

Je suis le dernier train sur les rails de la vie, tu es le premier

Si tu pars, qui essuiera mes larmes ?

J'ai grandi très vite, j'ai cru que la douleur passerait

Chaque femme qui entre dans ma vie essaie de t'effacer

Aider à répandre l'espoir hier, aimer écouter pour aider demain

Si vous ne le faites pas, alors vous supplierez pendant des jours de votre vie

C'est bien que je sois là aujourd'hui, mais si je ne suis pas là demain ?

Même si vous attendez mon chemin, l'humidité de vos yeux augmentera, elle sera remplie

Alors tu n'auras nulle part où aller, même si tu meurs, la vie ne sera rien

Croyez-moi, il est vraiment trop tard pour s'excuser

C'est agréable de voir ton visage à chaque fois

Je resterais loin de toi et en ouvrirais un par jour

Je briserais tous les cœurs, je serais toi

Alors tu saurais ce que signifie mourir sans être aimé

Je ne sais toujours pas ce qui est vrai et ce qui est faux

J'ai pris chaque mot comme vérité et je ne l'ai pas abordé avec un puzzle

Ou si je me trompe, alors arrête et explique

Dans quel enfer est la famille dont nous rêvons ?

Traité complet, fin triste

J'ai accidentellement perdu sept mois de ma vie avec toi

Nous avons eu un grand amour, tu l'as détruit exprès

Cependant, tu pourrais oublier tout ce qui s'est passé entre nous

Je suis revenu, regarde cette adresse

Tu m'as appelé froidement et tu ne m'as pas cherché pendant dix jours

Tu ne t'es même pas moqué de moi en pensant que je trichais

Après tout, je ne pouvais pas te faire de mal pour sa fille

Non, je vais disparaître sans laisser de trace pendant longtemps

Tu ne pouvais pas me reconnaître, je suis arrogant, pas toi

Même si je vis sans toi, je ne suis pas sans moi

C'est vrai que j'suis privé de tout le monde, mais j'suis pas sans personne

Tu dis des amis loin

Ce que tu dis va à la table des pauvres, à l'estomac affamé

C'est un peu dommage pour toi d'être ingrat

Tu n'as pas entendu, tu n'as pas vu, tu n'as pas mangé

Si c'était encore le même jour, s'il passait

S'il y avait un frère comme Agarza, un beau frère aux yeux poétiques

Ils sont partis sans raison, que je considérais comme ma famille

Tu te serais déjà suicidé si tu étais à ma place

J'avais l'habitude d'écrire par amour, maintenant ma poésie est par colère

Des choses qui me faisaient me sentir mal, maintenant je suis parfois heureux

Je change de main en main, love-love

Le cœur te dit de boire et de t'empoisonner matin et soir

Éloignez-vous un peu de vous-même, qui restera avec vous ?

Pense, la journée avec toi brûlera le cœur

A la fin, tu seras oublié et il ne te restera plus qu'un sentiment

Que ça ne vaut pas la peine d'aimer, pensant que c'est de l'amour

Personne n'est l'un d'entre vous, tout le monde est un étranger

Et les années ont passé, je suis devenu cendre sous les braises

Mes yeux sont restés sur la bonne voie, mais j'ai raté le remède

Je me manque le plus, crois-moi, c'est vide

Peut-être qu'un mot ou deux suffisent, jusqu'à ce que vous le voyiez

Ceux qui m'ont quitté n'ont aucune obligation de revenir

Comme un parent malhonnête, tu jettes le bébé

Une personne ne peut pas être si aveugle qu'elle ne peut pas voir son enfant

Je n'ai vu aucune cruauté, je n'ai vu aucun mensonge

Quand un ami est mort, j'ai vu ceux qui étaient vivants et indifférents

J'ai vu des gars agir comme des artistes pour une fille

Quand je suis tombé sur un petit ruisseau, j'ai vu des montagnes

Hélas, je suis un peu injuste, un peu impitoyable

La tête ne touche pas la pierre, je suis à genoux sans chagrin

Il est clair que parfois tu es seul à cause de moi

Une personne ne nous suffisait pas pour vivre dans l'amour

Le stylo ne serait pas si fatigué s'il pouvait tracer une ligne pour tout le monde

Si je peux souffrir avec les amis avec qui je ris

Je ne m'éloignerai pas de moi-même, si je le répare, alors il trouvera un moyen

Quel que soit le bien que j'avais, mes vieux amis l'ont rendu haram

C'était ma faute depuis le début, ma faute

Si tu ne me vois pas pleurer, je suis désolé, bien sûr

Ça me fait mal à l'âme, j'ai cette question depuis longtemps

Pourquoi a-t-il piétiné mes droits et pourquoi Sura a-t-il été offensé par moi ?

Je ferais de cette fille une artiste et je l'aiderais avec son artisanat

Je n'avais pas de rancune, j'allais seulement aider

Comment pouvait-il penser que je ferais ça pour quelque chose ?

Après tout, il n'y avait personne, et si je ne le lui faisais pas, à qui le ferais-je ?

Entre-temps, l'amour s'est effondré et mon travail acharné halal est tombé au sol

Je ne savais pas qu'au bout de 5 mois il ferait de moi l'esclave de son ego

Tu voulais être célèbre, tu es là où tu veux être

Et tu me remercierais pour ça

En attendant, il a dû rester à la maison pour gagner de l'argent

Je t'ai amené au studio et je t'ai récupéré dans les salles de mariage

Que vos mains et vos pieds sont propres, que faites-vous là ?

Quoi qu'il en soit, arrêtez-vous

sans toi, mes vingt-cinq ans

Tu as oublié de considérer la personne qui a tout, maintenant tu n'as plus rien

Tu pourrais tout détruire en nourrissant ton âme de haine

Tu as attendu le respect, ne le perds pas

Nous stagnons toujours comme alors, comme des rivières solitaires

Nous sommes comme le soleil levant un jour d'hiver et janvier en été

Nous sommes ensemble dans chaque souffle que nous prenons

Maintenant nous sommes comme des étrangers

Parce que tu étais très coupable, j'ai compté chaque flirt que tu avais

Mon cœur traverse cette rue, mes jambes ne sont pas satisfaites

Je pensais que l'amour n'était pas l'amour, mais l'amour au moins

Une centaine reste, tout le monde dit "je suis avec toi".

Parfois mes yeux sont remplis de tristesse

Les empreintes de pas se sont démarquées lorsque l'humidité a été retirée de mes yeux

Quand je ne t'ai pas vu un seul jour, combien tu m'as manqué

Nous n'avons pas parlé depuis cinq mois, voyez ce que je traverse maintenant

Peut-être que c'est une voix merveilleuse pour mon désir

Il attend toujours son chemin avec impatience

Un jour la douleur de mon âme passera, mais les sentiments ne guériront pas

L'erreur la plus ordinaire a tué toutes nos vérités

Je suis devenu une flaque, vendant l'odeur des fleurs à fumer

Je n'étais que cendres dans la fournaise où je brûlais depuis des mois

Il y avait quelqu'un que je pensais être toujours là pour moi

Son dernier discours était différent

Hélas... le chagrin est filtré dans la ligne

Pour une raison quelconque, je te ressemble pour chaque personne malhonnête que je vois

Tu as atteint ton objectif final, tu as été pris par le chagrin et j'ai été pris par des inconnus

J'ai fait tant de bonnes actions et on se souvenait de moi comme d'une mauvaise personne

une lampe d'espoir s'est éteinte chaque jour

Chaque jour je me suis transformé en quelqu'un d'autre sous l'emprise de l'alcool

Je ne peux plus être cette personne

Je mourais chaque jour dans tes poèmes

Je suis étouffé par cette ville, ces gens

Je suis fatigué de ce poème, ces vers

Je pars en espérant ne pas revenir demain

Je pars, au revoir, au revoir, avec amour

Je suis étouffé par cette ville, ces gens

Je suis fatigué de ce poème, ces vers

Je pars en espérant ne pas revenir demain

Je pars, au revoir, au revoir, avec amour

Je suis étouffé par cette ville, ces gens

Je suis fatigué de ce poème, ces vers

Je pars en espérant ne pas revenir un jour

Je suis étouffé par cette ville, ces gens

Je suis fatigué de ce poème, ces vers

Je pars, au revoir, au revoir, avec amour