Kim - BARANOVSKi

Był bardzo blisko

Przecież rozumiał Cię jak brat

Znał Cię na pamięć

Czasami odczuwasz jego brak

Szlifował kamień

Naiwnie wierzył w jego moc

Lecz ten prawdziwy diament wypadł mu spod rąk

Żyłaś samotnie

Choć zarzut wokół twego stał (?)

Dał Ci uczucie

Ostatnią prawdę jaką znał

Było za późno

By mógł wykonać jakiś gest

W końcu się poddał

Lecz nikt nie pytał jak mu jest

Czemu znowu Cię woła

Dlaczego Cię dręczy

Wyrywa Ci serce

Wyciera z pajęczyn

Wie dobrze, że wrócisz

On nie ma litości

On zna Cię do kości

Do kości

Chciałaś zawalczyć

On wciąż dokładał Tobie trosk

Byłaś odporna

Na każdy śmiercionośny cios

Wiem, nie czekałaś

Choć nie wiedziałaś, gdzie on jest

Kołysała Cię do snu wilgotność łez

Miał już niewiele

I tak niewiele mógł Ci dać

Uciekłaś nocą

Rano obudził go Twój płacz

Chciałaś być lepsza

Poczuć się wolna jak we śnie

Nie powiedziałaś mu wszystkiego — on już wie

Czemu znowu Cię woła

Dlaczego Cię dręczy

Wyrywa Ci serce

Wyciera z pajęczyn

Wie dobrze, że wrócisz

On nie ma litości

On zna Cię do kości

Do kości

Il était très proche

Après tout, il te comprenait comme un frère

Il te connaissait par coeur

Parfois tu ressens un manque

Il a broyé la pierre

Il croyait naïvement en son pouvoir

Mais ce vrai diamant est tombé de ses mains

Tu vivais seul

Bien que l'objection autour de la vôtre ait résisté (?)

Il t'a donné un sentiment

La dernière vérité qu'il connaissait

C'était trop tard

Pour qu'il puisse faire un geste

A la fin il a abandonné

Mais personne n'a demandé comment il allait

Pourquoi vous appelle-t-il encore ?

Pourquoi te dérange-t-il

Ça t'arrache le coeur

Essuie les toiles d'araignées

Il sait bien que tu reviendras

Il n'a aucune pitié

Il te connaît jusqu'à la moelle

Jusqu'à l'os

Tu voulais te battre

Il s'inquiétait encore pour toi

tu as résisté

Pour chaque coup mortel

Je sais que tu n'as pas attendu

Même si tu ne savais pas où il était

L'humidité des larmes t'a endormi

Il n'avait guère plus

Il pourrait te donner si peu

Tu t'es enfuie la nuit

Le matin il a été réveillé par tes pleurs

Tu voulais être meilleur

Sentez-vous libre comme dans un rêve

Tu ne lui as pas tout dit - il sait déjà

Pourquoi vous appelle-t-il encore ?

Pourquoi te dérange-t-il

Ça t'arrache le coeur

Essuie les toiles d'araignées

Il sait bien que tu reviendras

Il n'a aucune pitié

Il te connaît jusqu'à la moelle

Jusqu'à l'os