Sławek (Skit) - Paluch, DJ Story

Sobotni wieczór, w domu czeka na kobietę marzeń

Pięćdziesiąt dla relaksu wypija przed spotkaniem

Jego imię to Sławek, tylko wieku nie kojarzę

Nie wyróżniał się z tłumu, co dzień widuję takie twarze

Dzisiaj inaczej, ubrany elegancko

Fryzjera klatkę obok odwiedził wcześnie rano

I tak czeka od południa na swego zacnego gościa

Dochodzi dziewiętnasta, słyszy kroki na schodach

Zanim otworzył drzwi już wiedział, że to ona

Poczuł zapach ciężkich perfum od Christiana Diora

Gotowy na wszystko, świece, wino i kolacja

Od myśli do czynów powoli rozkręca się akcja

Wiesz o co chodzi, młodzi wzięli się do dzieła

Jej ciężki Dior z jego potem się pomieszał

Teraz piękny zapach zostaje z parą na szybach

On chciałby zatrzymać czas, całe życie to przeżywać

Dochodzi dwunasta, czas na czułe pożegnanie

Jej nocny autobus niedługo wjedzie na przystanek

Po jej wyjściu on pisze eskę z podziękowaniem

Nagle pukanie do drzwi przerywa tekstu pisanie

Pewien, że po coś wróciła otwiera bez namysłu

Naciskając na klamkę poślizgnął się na dywaniku

Uderza głową w glebę, z ręki wypada komórka

Nie zdążył zobaczyć kto do jego drzwi zapukał, tej

Samedi soir, à la maison, attendant la femme de ses rêves

Cinquante pour se détendre avant la réunion

Il s'appelle Sławek, mais je ne connais pas son âge

Il ne s'est pas démarqué de la foule, je vois de tels visages tous les jours

Aujourd'hui différent, habillé avec élégance

Il a visité la cage du barbier à côté tôt le matin

Et donc il attend à partir de midi son honorable invité

Il est presque sept heures et il entend des pas dans l'escalier

Avant d'ouvrir la porte, il savait que c'était elle

Il sentait le parfum lourd de Christian Dior

Prêt à tout, bougies, vin et dîner

De la pensée à l'action, l'action décolle doucement

Tu sais ce qui se passe, les jeunes se sont mis au travail

Son lourd Dior avec sa sueur s'est mélangé

Maintenant, le beau parfum reste avec la vapeur sur les fenêtres

Il voudrait arrêter le temps, le vivre toute sa vie

Il est presque midi, c'est l'heure des adieux affectueux

Son bus de nuit est sur le point de s'arrêter

Après son départ, il écrit une lettre de remerciements

Soudain, un coup à la porte interrompt l'écriture

C'est sûr qu'elle est revenue pour quelque chose, elle ouvre sans réfléchir

Il a glissé sur le tapis en appuyant sur la poignée de la porte

Il frappe le sol avec sa tête et la cellule tombe de la main

Il n'a pas eu le temps de voir qui a frappé à sa porte, celui-là