Będę śniła - Edyta Gorniak

Odeszli już ostatni, co ścigali wiatr

W kraje uśpionych miast

W źrenice jezior, ostrza traw, proporce drzew

Jak sen i czar…

Będę śniła swoją baśń

Powrócę tutaj znowu

W mrocznych zamkach skryty skarb

Lecz jak?

Pędzą konie w ciszy mgieł

Kto drogę zna?

Któżby mógł zatrzymać je

W zapadłych murach wielka miłość

Wielkie łzy

W zimnym spojrzeniu gwiazd

Piękni rycerze w srebrnych zbrojach

Wznoszą się

Ponad noc, ponad sen, ponad czas.

Będę śniła swoją baśń

W mrocznych zamkach skryty skarb

Pędzą konie w ciszy mgieł

Któżby mógł zatrzymać je

Swoją baśń…

Będę śniła swoją baśń

Powrócę tutaj znowu …

Les derniers qui chassaient le vent étaient partis

Dans les pays des villes endormies

Dans les pupilles des lacs, les brins d'herbe, les bannières des arbres

Comme un rêve et un charme...

Je vais rêver mon conte de fées

Je reviendrai ici

Un trésor est caché dans des châteaux sombres

Mais comment?

Ils précipitent les chevaux dans le silence des brumes

Qui connaît le chemin ?

Qui pourrait les garder

Grand amour dans les murs tombés

Grosses larmes

Dans le regard froid des étoiles

Beaux chevaliers en armure d'argent

Ils montent

Au fil de la nuit, au fil du sommeil, au fil du temps.

Je vais rêver mon conte de fées

Un trésor est caché dans des châteaux sombres

Ils précipitent les chevaux dans le silence des brumes

Qui pourrait les garder

Votre conte de fées...

Je vais rêver mon conte de fées

Je reviendrai ici encore...