Nasıl Geçtiğini Anlamadan - Ege Çubukçu

Hoş gör ama boş verme hayatı

Çoğu zaman acı ama canın çok tatlı

İnkar etmesi güzel ama böyle

Herkes ölür ama yaşayamaz hayatı

Yaşadığım her günü

Yaşarım sanki son günüm

Geçmiş hesap, kitap, kördüğüm

Bu okul;

eski okul, takip et bu oku

İzmir’den başladı yolculuğum

Öncesi tek perdelik boş bi' oyun

Hip Hop!

Ruhumu doyurur

Olduğum gibi ol ruhun yorulur

«Ah» deme, «Oh» der düşmanların

«Büyüdük» deriz alt edip düşmanları

Hiçbir an vazgeçip de düş kurmayı

Pes etmedim, sözlerim vardı;

Seni bana bağlayan

Ardında kötü niyet aramadan

Bak şimdi karanfiller asfaltlarda

Kaldırım taşlarının altında kumsal var

Tutuşamadan el ele nasıl yaşarız?

Bu aralar eski günleri aratırız

Aradaki farkı bir kerede kapatırız

(Eğer istersek)

Pişman değilim ama hiç tam değil hayat

Biz tam aşarken yeni düşmanlar geldi

Zaman aşmam diyor

Nasıl geçtiğini anlamadan geçiyor

Öyle bir geçiyor zaman

İçindeki boşluğu dolduramıyor insan

Buna çözüm olamaz hiçbir lisan

Dünya ise çoğu zaman 1 Nisan;

Eşşek şakası!

Yaka paça giriyoruz birbirimize

Oysa can feda sevdiğimize

Binlerce yıl nasıl geçtiğini anlamadan geçiyor

Ve ilaç olamıyor yaralara zaman

Kahvaltıda süt ve bal yerine kan ve göz yaşı

Ne bir merhem var ne de bu hastalığa bir aşı

Taş üstünde taş, omuz üstünde baş

Barış yaşanmaz kazanılarak hiçbir savaş!

(Gel gör ki)

Birbirimize sarılamadık, öldü Deniz

Birbirimizi sevemedik, öldü Yavuz

Biribirimiz için var olamadık, şimdi yokuz

Ne ilk ne de sonuz

Faites-vous plaisir mais peu importe la vie

Souvent amer mais ton âme est si douce

C'est bien de le nier, mais c'est tout.

Tout le monde meurt mais ne peut pas vivre la vie

chaque jour de ma vie

Je vis comme si c'était mon dernier jour

Compte passé, livre, impasse

Cette école;

vieille école, suivez cette lecture

Mon voyage a commencé à Izmir

Une pièce vide en un acte avant

Hip hop!

nourrit mon âme

Sois comme je suis, ton âme se fatigue

Ne dis pas "Oh", dis "Oh" tes ennemis

Nous disons "nous avons grandi" et vainquons les ennemis

Ne jamais abandonner et rêver

Je n'ai pas baissé les bras, j'ai eu des mots;

te connecter à moi

sans chercher les mauvaises intentions derrière

Regarde maintenant les œillets sont sur l'asphalte

Il y a une plage sous les pavés

Comment vivre main dans la main sans se tenir la main ?

Ces jours-ci, nous recherchons les vieux jours

Nous comblons l'écart à la fois

(Si nous voulons)

Je ne regrette pas mais la vie n'est pas complète du tout

Au passage, de nouveaux ennemis sont arrivés.

Le temps dit que je ne passerai pas

Il passe sans savoir comment

Un tel temps qui passe

Je ne peux pas combler le vide à l'intérieur

Aucune langue ne peut être la solution à cela

Le monde est généralement le 1er avril;

Canular!

On se serre l'un l'autre au coude à coude

Cependant, notre vie est sacrifiée à celui que nous aimons.

Des milliers d'années passent sans réaliser à quel point

Et le temps ne peut guérir les blessures

Du sang et des larmes au lieu de lait et de miel pour le petit-déjeuner

Il n'existe ni pommade ni vaccin contre cette maladie.

Pierre sur pierre, tête sur l'épaule

La paix ne se vit pas, aucune guerre ne se gagne !

(Viens voir)

On ne pouvait pas s'embrasser, il est mort Deniz

On ne pouvait pas s'aimer, il est mort Yavuz

Nous n'existions pas l'un pour l'autre, maintenant nous n'existons plus

Ni le premier ni le dernier