Negar - Ehaam

هی تو پروانه من همچو شمعم که از رفتن تو بسوزم

رفتی بی من ای بی وفا تو چه آورده ای به روزم

بی خبر رفته ای و خبر از دل بی قرارم نداری

آتشم میزند این تب عاشقی این غم بی قراری

بی قرارم نگارم

تیره شد روزگارم

ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم

بی قرارم نگارم

بازآ تیره شد روزگارم

ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم

در قفس مانده ام بی نفس مانده ام ای امان از جدایی

همچو لالایی خواب شیرین تورا خواهم ای دوست کجایی

همچو ماهی که در برکه قلب من عکس رویت نباشد

رفته ای تا دگر شوق دیدار من آرزویت نباشد

آرزویت نباشد

بی قرارم نگارم

تیره شد روزگارم

ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم

بی قرارم نگارم

باز آ تیره شد روزگارم

ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم

لالا لالا لالا

لالا لالا لالا

لالالالا

لالالالا

لالالالالالا

لالالالالا

لالالا

Hé, dans mon papillon, je suis comme une bougie à brûler dès ton départ

Tu es parti sans moi, espèce d'infidèle, qu'as-tu apporté à ma journée

Tu n'es pas au courant et tu n'as pas de nouvelles de mon cœur agité

Il brûle cette fièvre d'amour, ce chagrin agité

Je n'écris pas sans cesse

Mes jours sont sombres

Ebrahim, où est une telle pluie en toi, ô âme, que je ne peux pas supporter

Je n'écris pas sans cesse

Ma journée est redevenue sombre

Ebrahim, où est une telle pluie en toi, ô âme, que je ne peux pas supporter

Je suis coincé dans une cage, je suis à bout de souffle, à l'abri de la séparation

Je veux ta douce berceuse de rêve, où es-tu, mon ami ?

Comme un poisson qu'on ne voit pas dans l'étang de mon cœur

Tu es parti pour ne plus vouloir me voir

Ne souhaite pas

Je n'écris pas sans cesse

Mes jours sont sombres

Ebrahim, où est une telle pluie en toi, ô âme, que je ne peux pas supporter

Je n'écris pas sans cesse

Mes jours sont à nouveau sombres

Ebrahim, où est une telle pluie en toi, ô âme, que je ne peux pas supporter

لالا لالا لالا

لالا لالا لالا

لالالالا

لالالالا

لالالالالالا

لالالالالا

لالالا