Yade Gozashte - Faramarz Aslani

آدم که یاد گذشته هاش میفته

چشمانش از گریه اشکآلود میشه

تصویری از روزهای رفته میبینه

که در اون هر چهره ای نابود میشه

هر پرستویی که به سویی میپره

خبر پایون فصلی رو میبره

هر گل تازه ای که چشم باز میکنه

به خودم میگم که این نیز میگذره

میگذره، میگذره، میگذره، میگذره

کوچه های خاکی طهرون، قدیما

پر ز آواز نشاط بچه ها بود

شهر فرنگی توی اون دنیای کوچک

قصه هاش شیرین ترین قصه ها بود

هر پرستویی که به سویی میپرید

خبر آغاز فصلارو میشنید

هر گل تازه ای که چشم باز مینمود

شاهد روزای خوب کودکی بود

کودکی بود، کودکی بود

کودکی بود، کودکی بود

Une personne qui se souvient de son passé

Ses yeux sont remplis de larmes

Il voit une image des jours passés

Où chaque visage est détruit

Chaque hirondelle qui saute d'un côté

L'actualité pionnière de la saison

Chaque nouvelle fleur qui ouvre les yeux

je me dis que ça passe aussi

Passe, passe, passe, passe

Ruelles sales de Téhéran, vieux

C'était plein de chants joyeux d'enfants

Une ville dans ce petit monde

Ses histoires étaient les histoires les plus douces

Chaque hirondelle qui saute d'un côté

Vous entendez les nouvelles du début de la saison

Chaque nouvelle fleur qui m'a ouvert les yeux

Témoin des beaux jours de l'enfance

C'était un enfant, c'était un enfant

C'était un enfant, c'était un enfant