Robak - Farben Lehre

Kiedyś byłem jak ty i niewiele wiedziałem

Świat wydawał się prosty, wolny od wad

A potem radość odeszła, prawda w oczy ukłuła

Poznałem ludzi i zostałem sam

Wciąż nie wiem kim jestem, człowiekiem czy robakiem

Robaka można zdeptać, człowieka chyba nie

Czuję się jak robak, butami zdeptany

Wbity w ziemię i zeschnięty jak kamień

Chcę być robakiem, wolę nim być

Niż takim jak ci, z którymi muszę żyć

J'étais comme toi et je ne savais pas grand-chose

Le monde semblait simple, sans défauts

Et puis la joie a disparu, la vérité lui a piqué les yeux

J'ai rencontré des gens et je suis resté seul

Je ne sais toujours pas qui je suis, humain ou ver

Un ver peut être piétiné, un être humain ne peut pas

Je me sens comme un ver, piétiné avec mes chaussures

Coincé dans le sol et séché comme une pierre

Je veux être un ver, je préfère être

Que ceux avec qui je dois vivre