Tramwaje i Gwiazdy - Hey, Miuosh

Znowu udajesz że śpisz

Próbuje poskładać syf

Zanim cała tym przesiąkniesz

Palę przy oknie

Dym jak twoje sny

Miało lepiej być

Gdy rzucałem tym

Jest odwrotnie

Normalność to problem dla nas

Nie wytłumaczył nam nigdy jej nikt

Te szkoły, które mi kończyć kazałaś

Nauczyły mnie że nie umiem nic

Przykładam twarz do drzwi

Najbliżej ciebie jak tylko się da

Nie umiem inaczej już dziś

Nasz mały pokrzywiony świat

Zbyt dużo uciekło nam lat

Stoimy tak zupełnie niepotrzebnie

W tym mieście, pośród gwiazd

Nie ma tramwaju za którym nikt nie biegnie

Strumień twoich słów

Zakończony słowospadem

Z wysokości ust

Spada ciężką masą na mnie

Wiem, że wiesz że nie śpię

Kiedy milczę, myślę

Dorośnij

Dorośnij

Dym chłodno drapie nam gardła

Jakby spowalniał rozwój implozji

Jedyne co pada przede mną

To ostatnia szansa

Skończ nas skańczać, odpocznij

Tyle lat udawałem że umiem

A w sumie nie zrozumiałem poza sobą nic

Wstyd, schowałem go głęboko w dumie

We własnej erze, kurwa przyszło nam żyć

Znowu palę przy oknie

Ty w łóżku udajesz że śpisz

Nie wiem czy jeszcze kiedykolwiek mnie dotkniesz

Tak samo jak nie wiem

Czy zostać czy iść

Mieliśmy lepsze dni

Dłuższe noce

I miało tak zostać na zawsze

Nie ma gwiazd w które ktoś by nie wierzył

Szczególnie nad tym miastem

Strumień twoich słów

Zakończony słowospadem

Z wysokości ust

Spada ciężką masą na mnie

Wiem, że wiesz że nie śpię

Kiedy milczę, myślę

Dorośnij

Dorośnij

Tu fais semblant de dormir à nouveau

J'essaie de reconstituer la boue

Avant de vous imprégner de tout cela

je fume par la fenêtre

Fume comme tes rêves

C'était censé être mieux

Quand je le lançais

C'est l'inverse

La normalité est un problème pour nous

Personne ne nous l'a jamais expliqué

Les écoles que tu m'as dit d'obtenir mon diplôme

Ils m'ont appris que je ne peux rien faire

J'appuie mon visage contre la porte

Au plus près de vous

Je ne peux pas faire autrement aujourd'hui

Notre petit monde tordu

Ça fait trop d'années

Nous sommes si complètement inutilement

Dans cette ville, parmi les étoiles

Il n'y a pas de tram que personne ne court après

Le flot de tes mots

Terminé par une chute de mots

Du haut du paragraphe

Il tombe lourd sur moi

Je sais que tu sais que je suis éveillé

Quand je suis silencieux, je pense

Grandir

Grandir

La fumée nous glace la gorge

Comme s'il ralentissait le développement de l'implosion

La seule chose qui tombe devant moi

C'est la dernière chance

Achevez-nous, reposez-vous

Pendant tant d'années, j'ai prétendu que je pouvais

En fait, je n'ai rien compris d'autre

Dommage, je l'ai caché profondément dans la fierté

Putain, nous vivons à notre époque

Je fume encore près de la fenêtre

Tu fais semblant de dormir dans ton lit

Je ne sais pas si tu me toucheras encore

Idem je ne sais pas

Rester ou partir

Nous avons eu des jours meilleurs

Des nuits plus longues

Et c'était censé rester comme ça pour toujours

Il n'y a pas d'étoiles que personne ne croirait

Surtout sur cette ville

Le flot de tes mots

Terminé par une chute de mots

Du haut du paragraphe

Il tombe lourd sur moi

Je sais que tu sais que je suis éveillé

Quand je suis silencieux, je pense

Grandir

Grandir