Wszystko się skończyło - Kayah

Jeszcze dzień się nie skończył, nie

A dłonie dwie w niemocy opadły

I jak dwa ptaszki zemdlały

A słowa uciekły w pośpiechu gdzieś z moich warg

Jeszcze dzień się nie skończył, nie

A niemych ust rysunek niosę, jak

Motyla co przysiadł

Na chwilę i zostawić chciał po sobie ślad

Dzień się nie skończył jeszcze

A wszystko się skończyło

Choć jak zboże siałeś miłość

Jeszcze dzień się nie skończył, nie

A nocy cień spadł na mnie jak płaszczem

Choć jeszcze słońce za oknem

Z czułością w oczy mrok zajrzał mi i został tu

A może on, jedyny mój

Odebrał mi wzrok, by zatrzymać mnie tu

A może zamknął mi palcami powieki

Jak zgasłe oczy zamyka się umarłym już

Dzień się nie skończył jeszcze

A wszystko się skończyło

Choć ja pamiętam ciebie

Jak zboże siałeś miłość…

La journée n'est pas encore finie, non

Et les deux mains tombèrent dans l'impuissance

Et comme deux oiseaux se sont évanouis

Et les mots se sont échappés en hâte de quelque part dans mes lèvres

La journée n'est pas encore finie, non

Et je porte un dessin de lèvres muettes, comme

Papillon qui s'est assis

Pendant un moment et je voulais laisser une marque

La journée n'est pas encore finie

Et tout était fini

Même si tu as semé l'amour comme le grain

La journée n'est pas encore finie, non

Et dans la nuit l'ombre est tombée sur moi comme un manteau

Bien que le soleil soit toujours à l'extérieur de la fenêtre

Avec de la tendresse dans mes yeux, l'obscurité m'a regardé et est restée ici

Ou peut-être lui, le seul à moi

Il m'a quitté des yeux pour me garder ici

Ou peut-être qu'il a fermé mes paupières avec ses doigts

Les morts sont fermés comme des yeux morts

La journée n'est pas encore finie

Et tout était fini

Même si je me souviens de toi

Comme le grain, tu as semé l'amour...