Alcatraz - O.S.T.R.

Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz

Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal

Świat, nasze sprawy

Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy

Zatkane centrum, uwięziony w aucie przez czasu wehikuł

Wsłuchuję się w muzyki nieskończony zasób na nośniku

Wielu ma wielkie ego, lekką mowę do tworzenia mitów

A co jedynie ich unosi w życiu to godziny szczytu

Widzę w lusterku pannę jak bluźni na mnie, grożąc mi ręką

Wygląda to przezabawnie.

Nie wie że nerwy wpływają ze szkodą na piękno

Przyglądam się jej dokładniej, jak puka swe czoło z agresją

Chyba ją wczoraj spotkałem, poważnie, prosiła o zdjęcie tuż obok pod Tesco

Z ruchu jej ust łatwo przeczytać czyim jestem synem

Jeszcze wysiądzie z auta, istna komedia jak w kinie;

Kiler

Może to karma, myślę, co ja jej zrobiłem?

Chwilę

Po co ta egzaltacja, patrząc na nią, nie wierzę, w co widzę

Czekaj, zaczyna się akcja.

Słyszę, jak trzasnęła drzwiami

Spokojnie w lusterku obserwuję bacznie jak rośnie moc oburzenia na twarzy

Czuję, że idzie, więc otwieram okno, czekam na to, co się teraz wydarzy

«O matko, to Pan» i widzę ten wyraz wstydu, moment zwątpienia w zamiary

Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz

Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal

Świat, nasze sprawy

Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy

Tego samego miasta centrum, korki, pięć po siedemnastej

Stoję na światłach w miejscu tym samym, co stoję niemal zawsze

Słuchając radia, nie mam płyt, ktoś je stąd zakosił ukradkiem

Bateria padła w telefonie mi — #syf z nadgryzionym jabłkiem

Miałem podjechać do studia, jak patrzę na zegar, to wiem, że nie zdążę

Trudno, nie mam władzy nad losem, co swoim rządzeniem ręce mi wiąże

Zrobię to jutro, a jak się okaże, że będzie z tym problem?

Pieprzona bateria, zadzwoniłbym sprawdzić, czy studio przypadkiem jeszcze jest

wolne

Odpływam w myślach, tam gdzie mojej pracy grafik

Choć nie ma wyjścia, wierzę, że się da inne daty wyznaczyć

Nie lubię żyć tak, wierząc w ślepy fart, liczyć, że coś się trafi

Kolejna misja, by zatrzymać czas niczym na fotografii

Myśląc, że nic gorszego nie może się dzisiaj wydarzyć

Wjechałem w typa, co na skuterze przemykał w pośpiechu między autami

Koniec, wychodzę sprawdzić, czy żyje, jak bardzo jest połamany

Nagle słyszę «Podpiszesz mi płytę?

Zrobimy zdjęcie i nie było sprawy»

Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz

Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal

Świat, nasze sprawy

Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy

Fermé dans des limites raisonnables comme à Alcatraz

Même si je crois qu'à la fin de ma vie je créerai le Taj Mahal

Le monde, nos affaires

Les plans, le monde, nos affaires coulent entre tes doigts

Un centre bouché, un véhicule coincé dans une voiture par le temps

J'écoute la musique d'une ressource inépuisable sur le médium

Beaucoup ont un grand ego, un langage léger pour créer des mythes

Et ce qui les soulève dans la vie, c'est l'heure de pointe

Dans le miroir je vois une demoiselle me blasphémer, me menacer de sa main

Ça a l'air hilarant.

Elle ne sait pas que les nerfs nuisent à la beauté

Je la regarde de plus près alors qu'il se frappe le front de manière agressive

Je crois que je l'ai rencontrée hier, sérieusement, elle a demandé une photo à côté de Tesco

Il est facile de lire de qui je suis le fils au mouvement de ses lèvres

Toujours en sortant de la voiture, une vraie comédie comme au cinéma ;

Kiler

Peut-être que c'est du karma, je pense qu'est-ce que je lui ai fait ?

Des moments

Pourquoi cette exaltation, en la regardant, je ne crois pas ce que je vois

Attendez, l'action commence.

Je l'entends claquer la porte

Calmement dans le miroir, je regarde de près comment grandit le pouvoir de l'indignation sur mon visage

Je peux le sentir marcher, alors j'ouvre la fenêtre, attendant ce qui va se passer ensuite

"O mère, c'est le Seigneur" et je peux voir cette expression de honte, le moment de douter des intentions

Fermé dans des limites raisonnables comme à Alcatraz

Même si je crois qu'à la fin de ma vie je créerai le Taj Mahal

Le monde, nos affaires

Les plans, le monde, nos affaires coulent entre tes doigts

Même centre-ville, embouteillages, cinq après cinq

Je me tiens aux feux de circulation au même endroit que je fais presque toujours

En écoutant la radio, je n'ai pas de CD, quelqu'un les a récupérés d'ici

La batterie de mon téléphone est morte - #syf avec une pomme croquée

J'étais censé monter au studio, quand je regarde l'horloge, je sais que je ne serai pas à l'heure

C'est difficile, je n'ai aucun pouvoir sur le destin, qui me lie les mains avec ma règle

Je le ferai demain, et quand il s'avérera qu'il y aura un problème avec ça?

La putain de batterie, j'appellerais pour voir si le studio est toujours là

libre

Je dérive dans mon esprit où mon travail est un graphiste

Bien qu'il n'y ait pas d'issue, je crois que d'autres dates peuvent être fixées

Je n'aime pas vivre comme ça, croire à la chance aveugle, espérer que quelque chose te frappera

Une autre mission pour arrêter le temps comme sur une photo

Pensant que rien de pire ne pouvait arriver aujourd'hui

Je suis tombé sur un gars qui se dépêchait entre les voitures sur un scooter

Fin, je sors pour voir s'il est vivant, à quel point il est brisé

Soudain j'entends « Voulez-vous signer mon CD ?

Nous prendrons une photo et il n'y a pas eu de problème »

Fermé dans des limites raisonnables comme à Alcatraz

Même si je crois qu'à la fin de ma vie je créerai le Taj Mahal

Le monde, nos affaires

Les plans, le monde, nos affaires coulent entre tes doigts