Drogi kolego - Patrycja Markowska

Po parapetach skacze świt

I słońce się tu zakrada

Za chwilę jasne pewne stanie się

Że musisz chyba stąd już spadać

A zatem szybko ubierz się

I nie zapomnij zamknąć drzwi

Ja dobrze wiem, ty widzisz też

Że nocny teatr skończył się

No nie płacz tak drogi kolego

Przecież nie stało się nic złego

I nie pisz więcej tych smutnych wierszy

I nie myśl też, że byłeś pierwszy

A jeśli odnajdziemy się

Gdzieś pośród zgiełku na ulicy

Ty spojrzysz na mnie jakbyś mnie znał

Ja przemknę obok skryta w ciszy

No nie płacz tak drogi kolego

Przecież nie stało się nic złego

I nie pisz więcej tych smutnych wierszy

I nie myśl też że byłeś pierwszy

L'aube saute sur les seuils

Et le soleil se faufile ici

Certaines choses deviendront claires dans un instant

Que tu dois sortir d'ici maintenant

Alors habille-toi vite

Et n'oublie pas de fermer la porte

Je sais bien, tu peux voir aussi

Que le théâtre de nuit est fini

Allez cher ami

Après tout, il ne s'est rien passé de mal

Et n'écris plus ces poèmes tristes

Et ne pense pas que tu étais le premier

Et si nous nous retrouvons

Quelque part dans l'agitation de la rue

Tu me regarderas comme si tu me connaissais

je passerai en silence

Allez cher ami

Après tout, il ne s'est rien passé de mal

Et n'écris plus ces poèmes tristes

Et ne pense pas que tu étais le premier non plus