Młode Wilki 3 - Verba

Przecież w marzeniach miało być lepiej

Ale my tworzymy świat, w którym ktoś oblicza czas

Może po drugiej stronie jest lepiej

Ale my wierzymy wciąż, że nad nami czuwa los

A tylko ten jeden dzień

Rozpoczął się jak idealny sen

On jak nigdy obudził ją kwiatami

Ona w szczęściu witała go zalana łzami

Ten jeden dzień miał naprawić to, co rozkruszało się

Dwie postacie z jednej opowieści,

Które pisarz dzieli dopisując wersy

Dlaczego tak jest,

Że najpiękniejsze chwile życie psuje na siłę?

Ona znowu spędzi samotną noc

Wierząc, że rano znów zobaczy go Oddech na szkle

Serce na pożegnanie smutkiem malowane

Kilka słów wyczytanych z zamkniętych ust

Kocham Cię i poczekam tu Przecież w marzeniach miało być lepiej

Ale my tworzymy świat, w którym ktoś oblicza czas

Może po drugiej stronie jest lepiej

Ale my wierzymy wciąż, że nad nami czuwa los

Rozcinał płaczący świat

Zimne krople deszczu wklejone w wiatr

Jechał coraz szybciej by oszukać czas

Ciemna noc zasłaniała strach

Chciałby być przy niej blisko teraz

Przy niej żyć, przy niej chciał umierać

Wiedział, że gdyby coś się stało

Oddałby własne życie za nią

Jak mógł jej nie doceniać

Drwił słysząc: coś się zmienia

Nie zasłużyła na taki chłód

Naprawiłby to, gdyby tylko mógł

Ile razy Bóg może dawać szanse

Ile razy śmierć może przegrać walkę

Przeznaczenie czy największy dług

Jak dziś przypomniał sobie Bóg

Przecież w marzeniach miało być lepiej

Ale my tworzymy świat, w którym ktoś oblicza czas

Może po drugiej stronie jest lepiej

Ale my wierzymy wciąż, że nad nami czuwa los

Przecież w marzeniach miało być lepiej

Ale my tworzymy świat, w którym ktoś oblicza czas

Może po drugiej stronie jest lepiej

Ale my wierzymy wciąż, że nad nami czuwa los

Après tout, les rêves étaient censés être meilleurs

Mais nous créons un monde où quelqu'un calcule le temps

Peut-être que c'est mieux de l'autre côté

Mais nous croyons toujours que le destin veille sur nous

Et juste ce jour

Ça a commencé comme un rêve parfait

Il l'a réveillée avec des fleurs comme jamais auparavant

Elle l'a accueilli joyeusement en larmes

Ce jour était pour réparer ce qui s'effondrait

Deux personnages d'une même histoire

Que l'écrivain divise en ajoutant des lignes

Pourquoi est-ce comme ça,

Que les plus beaux moments de la vie sont gâchés par la force ?

Elle passera encore une nuit solitaire

Croyant que le matin il le reverrait Souffle sur la vitre

Un coeur disant au revoir avec tristesse

Quelques mots lus d'une bouche fermée

Je t'aime et j'attendrai ici Les rêves étaient censés être meilleurs

Mais nous créons un monde où quelqu'un calcule le temps

Peut-être que c'est mieux de l'autre côté

Mais nous croyons toujours que le destin veille sur nous

Il a ouvert le monde en pleurs

Gouttes de pluie froides coincées dans le vent

Il allait de plus en plus vite pour tromper le temps

La nuit noire était obscurcie par la peur

Il aimerait être près d'elle maintenant

Pour vivre avec elle, il voulait mourir avec elle

Il savait que si quelque chose arrivait

Il aurait donné sa vie pour elle

Comment a-t-il pu la sous-estimer

Il s'est moqué quand il a entendu quelque chose changer

Elle ne méritait pas un tel rhume

S'il le pouvait, il le réparerait

Combien de fois Dieu peut-il donner des chances

Combien de fois la mort peut-elle perdre un combat

Le destin ou la plus grande dette

Comme Dieu s'en est souvenu aujourd'hui

Après tout, les rêves étaient censés être meilleurs

Mais nous créons un monde où quelqu'un calcule le temps

Peut-être que c'est mieux de l'autre côté

Mais nous croyons toujours que le destin veille sur nous

Après tout, les rêves étaient censés être meilleurs

Mais nous créons un monde où quelqu'un calcule le temps

Peut-être que c'est mieux de l'autre côté

Mais nous croyons toujours que le destin veille sur nous