Wierzyłam w nas - Verba, Sylwia Przybysz

Wierzyłam w nas, dlaczego dziś

To wszystko już nie znaczy nic?

Już dzisiaj wiem, choć czasem płyną łzy

Wciąż muszę silna być

Gdy to wszystko już nic nie znaczy

Była sobie miłość, epizod i wystarczy

Po prostu wyszło tak, nie chcę żałować

Łatwo się wkręcić, trudniej się odkochać

Czuję się dziwnie, nie potrafię się odnaleźć

Ludzie mówią, że ponoć życie toczy się dalej

I ponoć jutro też wyjdzie słońce

Dla mnie to mało obiecujące

Motywujące?

Raczej nie sądzę

Co mi po tym słońcu kiedy walczę ze sztormem

Nie ma Ciebie przy mnie i już nigdy nie będzie

A przed smutkiem nie ucieknę, dopadnie mnie wszędzie

Czas uleczy rany, ale pozostaną blizny

Zawsze będą przypominać, że się kiedyś kochaliśmy

Że mieliśmy siebie, ale to odeszło

Nie ma antidotum na gasnącą przeszłość

Czasem płyną łzy, to jest silniejsze

Szukam lekarstwa na złamane serce

Szukam szczepionki na nieudane związki

Szukam miłości, co nie sprawi przykrości

Nie lubię niepewności, to jest chyba jasne

Moja przystań, by zakotwiczyć na zawsze

Przylądek szczęścia i tylko my — imaginuję

Czy ja naprawdę za dużo oczekuję?

Oddam wszystko, by na stałe mieć kogoś

Żyć euforią, która odcina świadomość

A wzloty i upadki traktować jak drobiazgi

I w sobie mieć oparcie, by niczym się nie martwic

Teraz muszę znaleźć w sobie tyle siły

By pokonać to, co okoliczności mi zrządziły

Nie poddam się, bo wierzę, ze wszystko przede mną

Koniec zamartwiania, pora się uśmiechnąć!

J'ai cru en nous pourquoi aujourd'hui

Tout cela ne veut plus rien dire ?

Je sais déjà aujourd'hui, bien que parfois les larmes coulent

Je dois encore être fort

Quand tout ça ne veut plus rien dire

Y'a eu l'amour, un épisode, et ça suffit

Ça s'est passé comme ça, je ne veux pas le regretter

C'est facile de se faire avoir, plus difficile de tomber amoureux

Je me sens étrange, je ne peux pas me trouver

Les gens disent que la vie est censée continuer

Et apparemment le soleil sortira demain aussi

Ce n'est pas très prometteur pour moi

Motivant?

Je ne pense pas

Et après ce soleil quand je combats la tempête

Tu n'es pas avec moi et tu ne le seras plus jamais

Et je ne fuirai pas la tristesse, elle m'amènera partout

Le temps guérira les blessures, mais les cicatrices resteront

Ils te rappelleront toujours qu'on s'aimait

Que nous nous sommes eus, mais c'est parti

Il n'y a pas d'antidote au passé déclinant

Parfois les larmes coulent, c'est plus fort

Je cherche un remède pour un coeur brisé

Je cherche un vaccin pour les relations ratées

Je cherche l'amour, qui ne sera pas désagréable

Je n'aime pas l'incertitude, c'est probablement clair

Mon havre d'ancrage pour toujours

Cap du bonheur et seulement nous - imaginez

Est-ce que j'attends vraiment trop ?

Je donnerai n'importe quoi pour avoir quelqu'un en permanence

Vivez l'euphorie qui coupe la conscience

Et traitez les hauts et les bas comme de petites choses

Et d'avoir du soutien en moi pour ne plus s'inquiéter de rien

Maintenant je dois trouver tellement de force en moi

Pour surmonter ce que les circonstances m'ont dicté

Je n'abandonnerai pas car je crois que tout est devant moi

Plus de soucis, il est temps de sourire !