Feriğim - Volkan Konak

Sevgilim

Yeşil eriğim benim

Ben içine hapsolmuş çekirdeğinim senin

Hapiste günler ağır geçer diyorlar

Olsun be

Ben vazgeçtim hürriyetimden

Yeter ki yetim bir çocuk gibi bırakma yüreğimi

Zira sensiz bu can bir yüktür yüreğime

Kaldır öpülesi anlını ve bak bana

Gördün mü gülüm

Bir tek gözlerim değişmedi yine

Bir tek gözlerim

Açılır açılır gözleri gülümün

İçlerinde yeşil çam ağaçları

Uyanışların en tazeleri

Odamızdan geçer gülüm seninle

Feriğim fidanım feryadım

Hey benim zizil parmak memleket gözlüm

Geceler hep peşimden koşar

Göğsüme takıp yönümü buldum

Kalp verdin onur verdin

Yetmez mi deli fişeğim

Feriğim fidanım feryadım

Hey benim zizil parmak memleket gözlüm

Benim en büyük kudretim

Senin sahiden şehrimde olduğunu bilmek

Hatta şuan ıslak şehrimde geceliğin ile balkondasın

Bende dokunmaya çalışıorum ince parmaklı ellerinle

Kaldır öpülesi anlını ve bak bana

Yoroz değil kararan

Yüzümde ışından ayrılmanın kederi

Biraz da işte geldik gidiyoruz un hüznü var

Ama gördün mü gülüm

Bir tek gözlerin değişmedi yine

Bir tek gözlerin

Mon chéri

ma prune verte

Je suis ton noyau piégé à l'intérieur

Ils disent que les jours sont lourds en prison

qu'il en soit ainsi

j'ai renoncé à ma liberté

Tant que tu ne quittes pas mon cœur comme un enfant orphelin

Parce que sans toi, cette vie est un fardeau pour mon cœur

Enlève ton esprit embrassable et regarde-moi

as-tu vu mon sourire

Seuls mes yeux n'ont plus changé

mes seuls yeux

Ouvrir les yeux de mon sourire

Pins verts

Le plus frais des réveils

Mon sourire traverse notre chambre avec toi

Mon feri, mon jeune arbre, mon cri

Hey mes yeux de la ville natale de mon doigt zizil

Les nuits me poursuivent toujours

Je l'ai eu sur ma poitrine et j'ai trouvé mon chemin

Tu as donné du cœur, tu as donné de l'honneur

N'est-ce pas assez, mon pétard fou

Mon feri, mon jeune arbre, mon cri

Hey mes yeux de la ville natale de mon doigt zizil

ma plus grande force

Sachant que tu es vraiment dans ma ville

Même maintenant tu es sur le balcon avec ta chemise de nuit dans ma ville humide

J'essaie de le toucher aussi avec tes mains aux doigts fins

Enlève ton esprit embrassable et regarde-moi

Assombrir pas Yoroz

Le chagrin de laisser le rayon sur mon visage

On y est, on s'en va, y'a la tristesse de la farine

Mais as-tu vu mon sourire

Seuls tes yeux n'ont pas encore changé

tes seuls yeux