Kiedy Nie Ma Już Nic (Blues) - Wilki

Za oknem wiatr, wkrada się i cicho zabija

Leżysz obok mnie i herbata wystygła

Skąd wzięłaś ten wspaniały tren i jasną twarz

Chociaż noc, chce ubrać nas w swój czarny płaszcz

Muzyka gra, gorący deszcz spada na moją twarz

Nienawidzę łez, nienawidzę łez i końca

I tylko wiatr skrada się i puka do okna bez słów

Jak my nie powiemy już do siebie nic

Jest światło które pali się zawsze i wszędzie

Siła która budzi nas do życia

Jedyna, jedyna jest, gdy ból i łzy

Gdy nie ma już nic, gdy ból i łzy

Przychodzi jesień i wszystko zaczyna usypiać

I wieje wiatr w którym czuć już tylko zimę

Przychodzi noc i zabiera światło dnia bez słów

Jak my nie powiemy już do siebie nic

Jest światło które pali się zawsze i wszędzie

Siła która budzi nas do życia

Jedyna, jedyna jest, gdy ból i łzy

Gdy ni ma już nic, gdy ból i łzy

Derrière la fenêtre le vent s'insinue et tue en silence

Tu es allongé à côté de moi et le thé est froid

Où as-tu trouvé ce train magnifique et ce visage pâle ?

Au moins la nuit, il veut nous habiller de son manteau noir

La musique joue, une pluie chaude tombe sur mon visage

Je déteste les larmes, je déteste les larmes et la fin

Et seul le vent se lève et frappe à la fenêtre sans mots

Comment on ne se dira rien

Il y a une lumière qui est allumée toujours et partout

Une force qui nous réveille

Le seul, le seul c'est quand la douleur et les larmes

Quand il ne reste plus rien, quand la douleur et les larmes

L'automne arrive et tout commence à dormir

Et le vent souffle dans lequel tu ne peux sentir que l'hiver

La nuit vient et prend la lumière du jour sans paroles

Comment on ne se dira rien

Il y a une lumière qui est allumée toujours et partout

Une force qui nous réveille

Le seul, le seul c'est quand la douleur et les larmes

Quand il ne reste plus rien, quand la douleur et les larmes