Lava - Alkistis Protopsalti

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

απ' όνειρο βαθύ

κι ό, τι φτιάχνει τα βουνά

κλαίει να γεννηθεί

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

εφτά γενιές σβηστό

Λάβα μου, λάβα μου

αίμα μου ζεστό

Κάτι λίγοι συγγενείς

ξαδέρφια μακρινά

πες μου αν έμεινε κανείς

για μας τα πετεινά

Κάτι λίγοι συγγενείς

στα έγκατα του νου

Λάβα μου, λάβα μου

σώμα τ' ουρανού

Εγώ το φως μετάλαβα

κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως

Υπ' όψιν μου δεν τα 'λαβα

του κόσμου τα χλωμά

Κατάλαβα

Εγώ το φως μετάλαβα

κι αντέχω τη φωτιά

στο στήθος

Υπ' όψιν μου δεν τα 'λαβα

του κόσμου τα χλωμά

κατάλαβα

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

απ' όνειρο βαθύ

κι ό, τι φτιάχνει τα βουνά

κλαίει να γεννηθεί

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

εφτά γενιές σβηστό

Λάβα μου, λάβα μου

δάκρυ από Χριστό

Εγώ με λάβα τα 'λαβα

αυτά που λέει κρυφά το πλήθος

κι ας μοιάζαν θεοπάλαβα

τα αχ των ζωντανών

κατάλαβα

Comme un volcan qui se réveille

d'un rêve profond

et tout ce qui fait la montagne

pleure pour naître

Comme un volcan qui se réveille

sept générations

Ma lave, ma lave

mon sang est chaud

Quelques proches

cousins ​​éloignés

dis moi si quelqu'un est resté

pour nous les coqs

Quelques proches

dans les entrailles de l'esprit

Ma lave, ma lave

corps du ciel

j'ai reçu la lumière

et c'est là que ton cœur va habituellement

Dans ma tête je ne les ai pas pris

du monde pâle

Entendu

j'ai reçu la lumière

et je peux résister au feu

sur la poitrine

Dans ma tête je ne les ai pas pris

du monde pâle

Entendu

Comme un volcan qui se réveille

d'un rêve profond

et tout ce qui fait la montagne

pleure pour naître

Comme un volcan qui se réveille

sept générations

Ma lave, ma lave

larme du Christ

je prends la lave

ce que dit la foule en secret

même si elles ressemblaient à des déesses

le ah des vivants

Entendu