Abyss of the Frozen Ravenland - Arkona

Długo mnie obchodziła polem, lasem, jeziorem

Chłodem nocy, szelestem wiatru, gromem nagłym

Aż jak myśl niewidzialna przyszła krajobrazem

I wszystkie widnokręgi na oczy mi spadły

Jej mroźny dotyk trwa nieprzerwanie

Jak wszechogarniające jest moje olśnienie

Wyschły Źródła, nastał mrok, wygasło pragnienie

A moi skrzydlaci bracia podążyli za mną

Już nie jestem sam, skąd ten spokój we mnie?

Gdy miecz głęboko tkwi w mej piersi

Krew przepływa przez serce tak cicho śmiertelnie

Aż słyszę przelot kruków z życia do pamięci

Czy byłem kroplą w morzu, śniegiem zeszłorocznym

Wspomnieniem, które niesie błyskawica?

Czy byłem z krwi i kości, czy też tworem magii

Zapisanym na wodzie obrazem wojownika?

Jawa się we mnie ze snem plącze, przestrzeń z czasem

Lądy schodzą w morza, me słowa w milczenia

Tylko mnie wciąż obchodzi polem, lasem, jeziorem

Otchłań straszliwa, mroźna, skrzydlata…

J'ai mis longtemps à faire le tour du champ, de la forêt, du lac

Le froid de la nuit, un bruissement de vent, un coup de foudre soudain

Jusqu'à ce qu'une pensée invisible traverse le paysage

Et tous les horizons sont tombés sur mes yeux

Son toucher givré dure continuellement

Comme mon illumination est écrasante

Les sources se sont taries, l'obscurité est venue, la soif s'est étanchée

Et mes frères ailés m'ont suivi

Je ne suis plus seul, d'où vient cette paix ?

Quand l'épée est au fond de ma poitrine

Le sang coule à travers le cœur si silencieusement mortel

Jusqu'à ce que j'entende le vol des corbeaux de la vie à ma mémoire

Étais-je une goutte dans la mer, la neige de l'année dernière

Un souvenir que la foudre emporte ?

Étais-je chair et sang ou étais-je une création magique

L'image d'un guerrier écrite sur l'eau ?

Je suis confondu avec le sommeil, l'espace avec le temps

Les terres descendent dans les mers, mes paroles en silence

Seul moi me soucie encore du champ, de la forêt, du lac

Abîme terrible, glacial, ailé...