Voici les paroles de la chanson : De zee , artiste : De Kift Avec traduction
Texte original avec traduction
De Kift
In verre, droeve buitenwijken,
die 's ochtends leeg en somber zijn,
waar de sering er zielig bij staat op het plein,
daar staat een huis,
zestien hoog, waarnaast een populier verrijst
die uitgeput naar de verlaten hemel wijst,
En bij die populier een bank,
daar slaapt al sinds een uur of twee,
daar slaapt al sinds een uur of twee «D».
Hij ligt te dromen van de zee.
Hij heeft gedronken, is verdomme voor altijd weg van huis gegaan.
Hij wilde naar de zee vertrekken,
maar kwam bij het station niet aan.
Hij wilde naar de zee vertrekken,
die ieder leed verdrijven kan.
Hij heeft staan vloeken,
zag die bank, ging liggen en daar snurkt hij dan.
Toen is de zee naar hem gekomen,
de zee met haar vertrouwd gezicht,
de blauwe zee is zelf gekomen,
glimlachend in het ochtendlicht.
Toen is de zee naar hem gekomen,
de zee met haar vertrouwd gezicht,
de blauwe zee is zelf gekomen,
glimlachend in het ochtendlicht.
En «D"die heeft toen ook geglimlacht.
En die bewegingloze vent,
vermagerd, kaal en zonder tanden,
is ijlings naar de zee gerend.
En rennend ziet hij een gestalte
die in de gouden branding staat.
En dat ben ik,
die ook voortdurend naar zee wil
en maar steeds niet gaat.
Ik slaap en schommel op een schommel tussen wat struiken op een plein
in verre, droeve buitenwijken,
die 's ochtends leeg en somber zijn.
En rennend ziet hij een gestalte
die in de gouden branding staat.
En dat ben ik,
die ook voortdurend naar zee wil
en maar steeds niet gaat.
Ik slaap en schommel op een schommel tussen wat struiken op een plein
in verre, droeve buitenwijken,
die 's ochtends leeg en somber zijn.
Dans des banlieues lointaines et tristes,
qui sont vides et sombres le matin,
où de sering a l'air triste sur la place,
Il y a une maison,
seize de haut, à côté duquel s'élève un peuplier
pointant épuisé vers le ciel désert,
Et près de ce peuplier un banc,
y dort depuis une heure ou deux,
"D" y dort depuis une heure ou deux.
Il est allongé en rêvant de la mer.
Il a bu, il est parti de chez lui pour toujours.
Il voulait aller à la mer,
mais n'est pas arrivé à la gare.
Il voulait aller à la mer,
qui peut dissiper toute souffrance.
Il a maudit,
vu ce canapé, s'allonger et là il ronfle.
Alors la mer vint à lui,
la mer avec son visage familier,
la mer bleue elle-même est venue,
souriant dans la lumière du matin.
Alors la mer vint à lui,
la mer avec son visage familier,
la mer bleue elle-même est venue,
souriant dans la lumière du matin.
Et "D" il sourit alors aussi.
Et ce type immobile,
émacié, chauve et sans dents,
se précipita vers la mer.
Et en courant, il voit une silhouette
qui se trouve dans la marque dorée.
Et c'est moi,
qui veut aussi constamment aller à la mer
et mais ça ne marche toujours pas.
Je dors et je me balance sur une balançoire parmi des buissons dans un carré
dans des banlieues lointaines et tristes,
qui sont vides et sombres le matin.
Et en courant, il voit une silhouette
qui se trouve dans la marque dorée.
Et c'est moi,
qui veut aussi constamment aller à la mer
et mais ça ne marche toujours pas.
Je dors et je me balance sur une balançoire parmi des buissons dans un carré
dans des banlieues lointaines et tristes,
qui sont vides et sombres le matin.
Chansons en différentes langues
Traductions de haute qualité dans toutes les langues
Trouvez les textes dont vous avez besoin en quelques secondes